ارزیابی تغییرات خط موکوژنژیوال به دنبال استفاده از فلپ های تاجی شونده و پیوند بافت همبندی

بیان مساله: یکی از موفقیت آمیزترین روش های پوشش سطوح ریشه ای، که بر اثر تحلیل لثه عریان شده اند، کاربرد پیوند آزاد بافت همبندی به همراه فلپ های پایه دارتاجی شونده است. ارزیابی موقعیت نهایی خط موکوژنژیوال (MGJ) در دوران ترمیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
این بررسی با هدف ارزیابی موقعیت خط موکوژنژیوال، به دنبال استفاده از پیوند آزاد بافت همبندی و فلپ تاجی شونده در سه، شش و12 ماه پس از جراحی انجام شد.
مواد و در این بررسی مداخله ای- مقطعی از نوع مقایسه ای در 19 مورد تحلیل لثه ی کلاس یک یا دو میلر با حداقل ارتفاع چهار میلی متر در 10 بیمار پس از انجام مرحله ی یک درمان و ساخت استنت آکریلی بر روی ناحیه، پارامترهای بالینی شامل فاصله ی خط موکوژنژیوال تا استنت، سطح چسبندگی بالینی، پهنای لثه ی چسبنده و پهنای لثه ی کراتینیزه با پروب پریودنتال UNC-15 اندازه گیری شد و پیگیری های بعدی در سه، شش و12 ماه پس از جراحی انجام گردید. از روش آماری Paired T test برای مقایسه ی نتایج استفاده شد.
میانگین فاصله ی اولیه ی خط موکوژنژیوال (MGJ) تا استنت آکریلی قبل از جراحی 88/0± 94/ 5 میلی متر بود. در فرایند جراحی، خط موکوژنژیوال به طور میانگین به میزان 65/0± 39/4 میلی متر به سوی تاج حرکت داده شد و فاصله ی MGJ تا استنت بی درنگ پس از جراحی به 58/0± 55/1میلی متر رسید. این فاصله، در فرایند دوره ی ترمیم در ماه های 3، 6 و 12، به ترتیب به اندازه های 87/0±13/3، 66/0± 34/3 و 64/0± 65/3 میلی متر تغییر یافت، که نشان دهنده ی بازگشت تدریجی خط موکوژنژیوال به جای پیش از جراحی است. پهنای لثه ی کراتینیزه در فاصله های سه، شش و 12 ماه پس از جراحی نسبت به خط پایه (Baseline) دارای تغییرات چشمگیر بود و از 76/0± 55/1 میلی متر، پس از 12 ماه به 49/0± 44/3 میلی متر رسید (05/0 < p). میزان تغییرات پهنای لثه ی چسبنده، از 62/0± 36/0 میلی متر پیش از جراحی به 50/0± 18/2 میلی متر در ماه دوازدهم افزایش یافت (05/0 p <). میزان چسبندگی بالینی CAL (Clinical Attachment Level) در آغاز 88/0± 81/ 5 میلی متر بود، که 12 ماه پس از آن، به 57/0± 55/1 میلی متر رسید.
بر پایه ی نتایج این بررسی، به دنبال انجام روش فلپ تاجی شونده به همراه بافت همبندی برای پوشش ریشه، خط موکوژنژیوال برای بازگشت تدریجی به موقعیت آغازین خود تمایل دارد و این بازگشت، به همراه افزایش پهنای لثه ی کراتینیزه است.