بررسی نگرش مذهبی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 86-1385

هدف این مطالعه تعیین نگرش مذهبی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 86 – 1385 بر حسب مقطع و رشته تحصیلی، جنسیت، سکونت یا عدم سکونت در خوابگاه و وضعیت تاهل بوده است. در این طرح، نگرش دانشجویان نسبت به مبانی نظری اسلام، برخی از فروعات دین و مسائل اخلاقی مورد مطالعه قرارگرفت.
در این طرح، از روش مطالعه میدانی از نوع توصیفی استفاده شده وجامعه آماری آن، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده اند که با توجه به روش نمونه گیری طبقه ای 384 نفر مشارکت داشته اند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه ای مشتمل بر 38 سوال که روایی و پایایی آن تایید شده و نمرات نگرشی و بر اساس 5- تا 5 تنظیم شده بود، مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها، میانگین نمره نگرش مذهبی در دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی را به ترتیب 63/1±53/2 و کارشناسی را را به ترتیب 45/1±06/3 نشان می دهد و اختلاف معنا داری بین سطح نگرش آنها وجود دارد (01/0>p). میانگین نمرات نگرش در دانشجویان پسر 7/1±24/2 و در دختران 4/1±97/2 را نشان می دهد که اختلاف آنها از لحاظ آماری معنا دار است (01/0>p). بیشتر نگرش ها نمره 5/2تا5/4 و انحراف معیار 63/1 را نشان می دهد؛ بعلاوه 57 درصد کل دانشجویان نمره 5/4 را به خود اختصاص داده اند.
میزان نمرات کل دانشجویان از نگرش مثبت آنها نسبت به مسائل متنوع مذهبی حکایت دارد. عدم التزام عملی نسبت به دستورات و شعائر مذهبی، رعایت واجبات و محرمات و سایر رفتارهای دینی را نباید صرفا«در پایین بودن میزان نگرش نسبت به اصول دین، مبانی نظری اسلام و ارزش های دینی دانشجویان جستجو کرد، بنابراین بررسی سایر عوامل موثر در مطالعات مداخله ای بعدی پیشنهاد می شود.