اثر عسل شمال ایران بر کاندیدا آلبیکانس

نظر به افزایش مقاومت گونه های کاندیدا به داروهای ضد قارچی در بعضی از مبتلایان به کاندیدیازیس، مطالعه ترکیبات با منشا طبیعی رواج یافته است. عسل ترکیبی است که دارای اثرات ضد کاندیداییمی باشد و تحقیق حاضر با هدف تعیین نقش عسل در مهار رشد کاندیدا در شرایط آزمایشگاهی و کاربرد احتمالی آن انجام گرفت.
در این بررسی پس از تعیین برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی و میکروبی چهار نوع عسل شمال ایران، رقت های 75-15% از این نوع عسل ها و رقت های 16- 008/0 میکروگرم در هر میلی لیتر از داروی ضد قارچی آمفوتریسین ب و رقت های 128- 06/0 میکروگرم در هر میلی لیتر از داروی فلوکونازول به همراه دو گونه کاندیدا آلبیکانس و یک گونه کاندیدا دابلینینسیس در میکروپلیت کشت شدند. میکروپلیت ها در دماهای 25 و 37 درجه سانتیگراد همراه با حرکت (150 دور در دقیقه) به مدت 48 ساعت نگه داری شدند. با کشت 10 میکرولیتر از سوسپانسیون حفره های شفاف، حداقل غلظت آنها برای مهار رشد (MIC)و یا مرگ (MFC) کاندیدا ها بدست آمد. تفاوت مهار رشد با استفاده از روش های t-Student و Mann-Whitney و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
در تلقیح عسل ها روی محیط های کشت، هیچ گونه ارگانیسم قارچی و یا باکتریایی رشد نکرد. انواع مختلف عسل در رقت های 25-20%، 30-15% توانستند رشد گونه های مختلف کاندیدا را به ترتیب در دمای25 و 37 درجه سانتی گراد حداقل به میزان 50% و در طیف 70-40% و 70-45% به میزان 100% مهار کنند. اختلاف معنی داری بین اثر مهار کنندگی عسل ها مشاهده نشد. آمفوتریسین ب در دمای25 و 37 درجه سانتی گراد به ترتیب در رقت های 125/0-03/0 و 06/0-03/0 میکروگرم در هر میلی لیتر حداقل به میزان 50% و در رقت های 5/0 و 125/0 میکروگرم در هر میلی لیتر به طور کامل رشد کاندیداها را مهار کرد. این مقادیر برای فلوکونازول 4- 2 و 5/0-25/0 میکروگرم در هر میلی لیتر برای مهار 50% و 64- 32 و 32- 16 میکروگرم در هر میلی لیتر برای مهار کامل رشد کاندیداها بود.
با توجه اثر مهاری عسل ها بخصوص نوع مانده حرارت ندیده در دمای 37 درجه سانتیگراد روی رشد گونه های کاندیدا بویژه گونه دابلینینسیس، امکان استفاده از عسل در درمان عفونت های تجربی وجود خواهد داشت.