مقایسه اثر استفاده موضعی از عصاره لاپاکو با دیکلوفناک موضعی در استئوآرتریت اولیه زانو

لاپاکو درختی با گلهای متنوع می باشد که به خانواده بیگنونیاسه تعلق دارد. قسمت مورد استفاده این گیاه در طب گیاهی پوست آن می باشد. در سال 1981 میلادی، FDA این گیاه را بعنوان یک ماده قابل اطمینان از لحاظ بهداشتی معین نمود. گیاه لاپاکو محتوی 3 تا 7 درصد لاپاکول می باشد. ماده اخیر مهمترین جزء درمانی این گیاه را تشکیل می دهد. در ایران در منطقه جنوب گیاهی مشابه بنام انار شیطان وجود دارد که جزء همین خانواده محسوب می شود پس از بررسی های بعدی مشخص شد که پوست ساقه این گیاه نیز محتوی 2 تا 7 درصد لاپاکو می باشد.
در این طرح اثر استفاده موضعی از پوست ساقه گیاه انار شیطان (بصورت عصاره الکلی 20%) با روش استفاده از محلول الکلی دیکلوفناک موضعی در بهبود درد ناشی از استئوآرتریت اولیه زانو مورد مقایسه قرار گرفته است.
نوع مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد. گروه هدف از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انتخاب شدند. که با توجه به موارد ورود و خروج مطالعه تشخیص استئوآرتریت اولیه زانو برای آنها تایید گردید. گروه هدف به روش تصادفی ساده به دو گروه 40 نفره تقسیم شدند. در گروه اول محلول موضعی گیاهی (عصاره الکلی 20% گیاه انار شیطان و در گروه دوم محلول موضعی دیکلوفناک تجزیه شد. در هر گروه به بیماران توصیه می شد که 40 قطره از محلول را در هر نوبت مورد استفاده قرار دهند. میزان استفاده در هر گروه 4 بار در روز برای مدت 4 هفته در نظر گرفته شد. بیماران 4 هفته پس از شروع درمان و 2 هفته پس از اتمام درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارزیابی با استفاده از دو معیار NRS و WOMAC صورت گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
علائم استئوآرتریت اولیه زانو به دنبال 4 هفته درمان با عصاره الکلی 20% گیاه انار شیطان بطور واضح از درمان با دیکلوفناک موضعی بیشتربود. مطابق با معیار WOMAC 42% بهبود براساس متغیر درد، 41% بهبود براساس متغیر عملکرد جسمانی و 40% بهبود براساس متغیر خشکی مفصل به دنبال 4 هفته درمان با عصاره الکلی 20% گیاه انار شیطان مشاهده شد. شدت درد براساس معیار NRS، 48% بهبود داشت.
درمان موضعی با عصاره الکلی 20% گیاه انار شیطان در حین درمان 4 هفته ای نسبت به محلول دیکلوفناک موضعی در درمان استئوآرتریت اولیه زانو مؤثرتر است و با مروری بر سایر مطالعات میزان اثر آن در بهبود علائم حتی با NSAID خوراکی برابری می کند.