تاثیر تجمع عناصر در تحمل شوری در هفت ژنوتیپ گندم دوروم L.) Triticum turgidum (جمع آوری شده از منطقه خاورمیانه

تنش شوری از طریق تغییر در تعادل یونی واسمزی رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق تاثیر تجمع عناصر در تحمل شوری در هفت ژنوتیپ گندم دوروم (Triticum turgidum L. susp durum) جمع آوری شده از منطقه خاور میانه شامل ICDW19764 وICDW1026 از ترکیه، ICDW751 و ICDW19697 از سوریه، ICDW859 وICDW324 از ایران وICDW446 از مصر بررسی شد. گیاهان در محیط کشت هیدروپونیک در شرایط گلخانه ای رشد کردند. دو هفته بعد از جوانه زنی بذر ها و در مرحله سه برگی، با اضافه کردن نمک(NaCl) به محیط کشت، تیمارهای شوری شامل صفر (شاهد)، 50، 100، 150، 200 و300 میلی مولار اعمال گردید. کلیه ژنوتیپ ها در تیمارهای شوری 200 و300 میلی مولار از بین رفت و در غلظت 150 میلی مولار نسبت به شاهد کاهش رشد داشت. در تمام ژنوتیپ ها تجمع یون سدیم و پتاسیم در اندام هوائی و ریشه تحت تاثیر شوری قرار گرفت، در تیمار 150 میلی مولار نمک (NaCl) ژنوتیپ سوری ICDW751 بطور معنی داری کمترین تجمع سدیم (40 میلی گرم در گرم وزن خشک) و بیشترین تجمع پتاسیم (50 میلی گرم در گرم وزن خشک) را در اندام هوایی داشت. همچنین مقدار تجمع یونهای کلسیم وکلردر اندام هوائی و ریشه تحت تاثیر شوری قرار گرفت که تحت تیمارهای مختلف شوری اختلاف معنی دار بود. در مجموع نتایج نشان می دهد که ژنوتیپ سوری ICDW751 که دارای تجمع پائین سدیم وکلر وتجمع بالای پتاسیم و کلسیم دراندام هوایی بود، ماده خشک آن بالا بوده و متحمل ترین ژنوتیپ شناخته شد و ژنوتیپ ایرانی ICDW324 با تجمع سدیم وکلر بالا در قسمت هوایی وریشه و همچنین تجمع پایین پتاسیم وکلسیم دارای کمترین مقدار ماده خشک بوده و ژنوتیپ حساس به شوری است.