رابطه تراکم فلوراید در هوای تنفسی و ادرار افراد مواجهه یافته با هیدروژن فلوراید در صنعت UCF اصفهان

هیدروژن فلوراید کاربردهای زیادی در صنایع شیشه، ساختن لامپ های فلورسان، سرامیک سازی، جداکردن ایزوتوپ های اورانیوم دارد و می تواند عوارضی از قبیل تحریک غشاهای مخاطی چشم ها، بینی و گلو، ادم ریوی، احتقان بینی و برونشیت ایجاد کند. بدین منظور تعیین مقدار این گاز در هوای تنفسی و ادرار کارگران UCF و گروه غیرمواجهه، همچنین تعیین رابطه فلوراید هوا و ادرار و مقایسه با میزان استاندارد از اهداف این پژوهش بود.
نوع مطالعه همگروهی تاریخی می باشد. در این مطالعه 22 نمونه هوای تنفسی با روش NIOSH 7902 با استفاده از پد سلولزی آغشته به ماده شیمیایی و 88 نمونه ادرار قبل و بعد از شیفت توسط روش NIOSH 8308 از گروه مواجهه یافته و غیرمواجهه گرفته شد. نمونه ها با روش الکترود و یون انتخابی (ISE) قرائت شدند. در پایان میزان های قرائت شده با اعداد استاندارد مقایسه شدند و ارتباط نمونه های هوا و بیولوژیکی با آزمون همبستگی پیرسون تعیین شد.
میانگین غلظت فلوراید هوای تنفسی ppm252/0±172/0 و میانگین مقادیر فلوراید نمونه های ادرار پایان شیفت افراد در مواجهه و غیرمواجهه به ترتیب برابر با 691/0± 132/1 و 394/0± 726/0 میلی گرم برگرم کراتی نین ادرار به دست آمد. مقایسه این میزان ها با میزان های استاندارد (ppm 3 برای نمونه هوا و /g mg 7 کراتی نین برای نمونه ادرار) اختلاف معناداری را نشان داد (001/0p<).
نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین غلظت فلوراید هوای تنفسی و ادرار کارگران از حد استاندارد تعیین شده توسط NIOSH به طور معنادار کم تر بود (001/0>P) و این موضوع بیان گر این مطلب است که اقدامات کنترلی موجود در صنعت مناسب می باشد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون رابطه ضعیفی (23/0 =r) را بین فلوراید هوای تنفسی و فلوراید ادراری افراد مورد مطالعه نشان داد که این امر به دلیل وسایل حفاظت فردی و تهویه مناسب در صنعت بود.