الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی اشرشیاکلی در نمونه های کشت ادرار بیمارستان امام رضا، کرمانشاه (1385)

مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها در میان باکتری های پاتوژن موضوعی است، که امروزه به عنوان یک مشکل در سراسر جهان مورد توجه است. باتوجه به این کهE.coli مهم ترین عامل عفونت های دستگاه ادراری و عفونت های اکتسابی بیمارستانی می باشد، این مطالعه جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی E.coli در نمونه های ادرار استخراج شده از بیماران بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه طراحی شد.

در این مطالعه توصیفی، کلیه نمونه های ادرار ارسال شده برای کشت به آزمایشگاه بیمارستان امام رضا (ع)، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه طی مدت 12 ماه (فروردین تا اسفند 1385)، پس از کشت در محیط های ائوزین متیلن بلو (EMB)، بلاد آگار و محیط های کشت افتراقی و تشخیص سوش E.coli، الگوی آنتی بیوگرام این باکتری با روش انتشار دیسک Kirby-Bauer وهاله عدم رشد آن طبق استانداردهای کمیته ملی برای آزمایشگاه های بالینی NCCLS)) مورد بررسی قرار گرفت.

تعداد10492 نمونه ادرار برای کشت مورد بررسی قرار گرفت. از1815 نمونه کشت مثبت به دست آمده، تعداد 824 سوش E.coli (4/45%)جدا گردید. براساس یافته های به دست آمده بیشترین موارد مقاومت نسبت به E.coli به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (4/91%)، کوتریموکسازول (1/61%)، سفکسیم(8/46%)، جنتامایسین (3/43%)، سفتازیدیم (8/38%) و نالیدیکسیک اسید (5/38%) بوده است. از سوی دیگر بیشترین حساسیت مربوط به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین (7/66%)، سفوتاکسیم و سفتریاکسون (هر کدام 2/62%) و نیتروفورانتئین (8/48%) می باشد.

سیپروفلوکساسین در این مطالعه دارای بالاترین میزان حساسیت آنتی بیوتیکی بوده و در بالین نیز به عنوان داروی اول در درمان عفونت ادراری مورد استفاده قرار می گیرد. در بخش اطفال، از سفتریاکسون نیز در درمان عفونت های ادراری استفاده می شود که در این مطالعه، حساسیت بالای آنتی بیوتیکی به داروی مذکور مشاهده گردید. آمپی سیلین دارای بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی بوده که عملا توجیه کننده عدم استفاده این دارو در درمان عفونت های ادراری می باشد.