مشخصات دموگرافیک و یافته های بالینی بیماران کولیت اولسروز شهر کرمان در سال های 86-1384

بیماری کولیت اولسروز از بیماری های التهابی روده است که اتیولوژی آن به درستی شناخته نشده است ولی نقش عوامل ژنتیکی و محیطی در وقوع این بیماری مطرح شده است. با توجه به مطالعات محدود در کشور ما انجام بررسی جامع در زمینه مشخصات دموگرافیک و علایم بیماران ضروری به نظر می رسد.
در این مطالعه مقطعی و آینده نگر، 85 بیمار مبتلا به کولیت اولسروز مراجعه کننده به مطب سه نفر از متخصصین گوارش شهر کرمان از ابتدای سال 1384 لغایت نیمه اول سال 1386 تحت بررسی قرار گرفتند. تشخیص کولیت اولسروز بر اساس علائم بالینی، کولونوسکوپی، پاتولوژی و رد سایر بیماری ها داده شد. اطلاعات مورد نظر از طریق مصاحبه حضوری از بیماران اخذ گردید و تحلیل نتایج توسط نرم افزار آماری SPSS15 انجام شد.
متوسط سن بیماران در زمان تشخیص 12/13±31/33 سال بود. فاصله شروع علایم تا تشخیص بیماری به طور متوسط 8 ماه و نسبت مرد به زن 8/0 به 1 بود. مهم ترین علایم بالینی رکتوراژی و اسهال خونی (9/92%)، درد شکم (20%)، اسهال موکوسی (1/13%)، کاهش وزن (2/11%) و تب (4/4%) بود. الگوی بیماری در 5/83% موارد مزمن متناوب، در 13% موارد مزمن مداوم و در 5/3% موارد حاد خود محدود شونده بود. توزیع آناتومیک بیماری، محدود به رکتوم (3/8%)، رکتوسیگموئید (5/23%)، رکتوسیگموئید و کولون نزولی (2/28%)، درگیری تاخم کبدی (2/21%)، و پان کولیت (8/18%) بود. عوارض خارج روده ای در 35/22%، موارد وجود داشت که شامل درگیری دهان (94/12%)، کبد (88/5%) و درگیری عضلانی-اسکلتی (53/3%) بود.
بیماری التهابی روده با عود مکرر یکی از علل مهم مراجعه به متخصصان گوارش می باشد. کولیت اولسروز در ایران از نظر اپیدمیولوژی و ویژگی های دموگرافیک بالینی مشابهت نسبی با سایر نقاط جهان دارد ولی سیر بالینی شدید، تظاهرات خارج روده ای و پیک سنی دوم در سنین بالا به نظر می رسد نسبت به سایر مطالعات کمتر است.