بررسی آلودگی کرمی اسب های سواری اطراف تهران

در فاصله زمانی یک سال (پاییز 1381 تا پاییز 1382) آلودگی کرمی 120 راس اسب سواری از 16 باشگاه سوارکاری اطراف تهران مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری اول به صورت تصادفی انجام شد و در فصول بعد از همان اسبان نمونه گیری بعمل آمد. نمونه های مدفوع در آزمایشگاه به روش شناورسازی مورد آزمایش قرار گرفتند و تشخیص اکسیوریس اکوئی با نمونه برداری بوسیله چسب نواری از اطراف مخرج (روش گراهام) صورت گرفت. در نمونه های آزمایش شده آلودگی به پارآسکاریس اکوئوروم، اکسیوریس اکوئی و استرونگل ها به ترتیب 8/19%، 35/8%، 8/29% دیده شد. کشت نمونه های مدفوع نشان داد که همه تخم های استرونگلی شکل موجود در مدفوع مربوط به استرونگل های کوچک می باشند. حداکثر آلودگی به پارآسکاریس اکوئوروم و استرونگل ها در گروه سنی 2-0 سال و حداکثر آلودگی به اکسیوریس اکوئی در گروه سنی بالای 10 سال مشاهده شد. بیشترین موارد آلودگی به پاراسکاریس اکوئوروم و اکسیوریس اکوئی در پائیز و زمستان و آلودگی به استرونگل ها در بهار و تابستان دیده شد. هرچند شیوع نسبی آلودگی در طی فصول سال بالا بوده است ولی تعداد تخم در گرم مدفوع کم بوده است. با توجه به پایین بودن میزان آلودگی پیشنهاد می شود در مقاطع زمانی معین از اسب ها نمونه گیری بعمل آید و اقدامات درمانی بر اساس نتایج آزمایشگاهی صورت گیرد.