ارزیابی اثرباکتریسیدال برخی از ضدعفونی کننده های دامپزشکی بر روی باکتری استافیلوکوکوس ارئوس

در این مطالعه اثر ضد میکروبی بعضی از ترکیبات تجارتی ضد عفونی کننده دامپزشکی بر روی باکتری استافیلو کوکوس ارئوس (PTCC 1113) در سرم فیزیولوژی و همچنین در حضور 50 درصد پلاسما به عنوان ماده آلی تعیین گردید. کاهش لگاریتمی (Decimal reduction) تعداد باکتری زنده استافیلوکوکوس ارئوس پس از 2 و 5 دقیقه تماس با رقت توصیه شده توسط شرکت سازنده (Manufacturer''s recommended concentrations)، از ماده ضد عفونی کننده و همچنین 10/1 و 100/1 رقت توصیه شده، مشخص شد. میانگین به دست آمده از کاهش های لگاریتمی با روش آنالیز واریانس یک طرفه فریدمن مقایسه شد. میانگین کاهش لگاریتمی توسط مواد ضدعفونی کننده ستر یمید سی (ساولن) و پوویدون ایوداین (بتادین)، تیت گارد، مایکوجرم، چند فنلی به آسا شماره 1، های باکترجنت60 و ویروسیدال اکسترا، در غیاب پلاسما به ترتیب 89/4، 94/4، 89/4، 11/2، 28/2، 28/2 و 1، و در حضور پلاسما 33/2، 17/2، 33/3، 1، 1، 1 و 1 بود. لذا ستریمید سی، بتادین و تیت گارد بیشترین اثر را داشتند ولی ویروسیدال اکسترا اثری نداشت. اثر غالب ضد عفونی کننده های فنلی در حضور پلاسما مهار شد. در کل می توان گفت، رقت توصیه شده (MRC) از ستریمید سی، بتادین 10% و تیت گارد حتی در حضور 50 درصد پلاسما می تواند همه باکتری های زنده را بکشد.