بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش

استفاده مجدد از فلزات بیس در کارهای ریختگی ممکن است اثرات منفی بر تطابق مارجینال رستوریشن داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر ریکستینگ آلیاژهای بیس متال دوباره ریخته شده بر تطابق عمودی مارژین روکش های ریختگی و همچنین بررسی اثر نوع خط خاتمه تراش بر تطابق مارژین با درصدهای مختلف آلیاژ دوباره ریخته شده می باشد.
در این پژوهش، 2 مدل فلزی با خط خاتمه تراش Shoulder bevel 45o و Shoulder 135oساخته شد و بر روی هر کدام از آنها 15 عدد کوپینگ مومی فرم داده شد. هر گروه 15 تایی به 3 گروه 5 تایی A، B و C تقسیم شد. در گروه A از آلیاژ 100 درصد نو، در گروه B از آلیاژ ترکیبی 50 درصد نو و 50 درصد یک بار ریخته شده و در گروه C از آلیاژ 100 درصد یک بار ریخته شده استفاده شد. الگوهای مومی آماده شده با آلیاژهای فوق ریخته و کوپینگ های فلزی آماده گردید. کوپینگ های فلزی آماده شده روی دای قرار داده شد و با گیره مخصوص ثابت گردید و توسط میکروسکوپ متریک و دوربین Moticam، فاصله عمودی مارژین رستوریشن تا خط خاتمه تراش دای در 4 نقطه باکال، لینگوال، مزیال و دیستال اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و t-test در سطح اطمینان 05/0 مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین فاصله عمودی ایجاد شده در گروه های مورد پژوهش به قرار زیر می باشد: گروه A1 (خط خاتمه تراش شولدر o135 و آلیاژ نو): 11/156 میکرون. گروه A2 (خط خاتمه تراش شولدر بول o45 و آلیاژ نو): 74/99 میکرون. گروه B1 (خط خاتمه تراش شولدر o135 و آلیاژ مخلوط 50 درصد آلیاژ نو و 50 درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): 38/273 میکرون. گروه B2 (خط خاتمه تراش شولدر بول o45 و آلیاژ مخلوط 50 درصد آلیاژ نو و 50 درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): 07/123 میکرون. گروه C1(خط خاتمه تراش شولدر o135 و آلیاژ 100 درصد یک بار ریکست شده): 40/369 میکرون. گروه C2 (خط خاتمه تراش شولدر بول o45 و آلیاژ 100 درصد یک بار ریکست شده): 97/106 میکرون. استفاده از 3 درصد مختلف آلیاژ باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی بین گروه های مختلف می شود (036/0 = p value). در میانگین فاصله عمودی بین دو خط خاتمه تراش (shoulder- bevel 45o و shoulder 135o) در هر یک از درصدهای مختلف آلیاژ، تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0 = p value).
استفاده از 3 درصد مختلف آلیاژ (آلیاژ 100 درصد جدید، 50 درصد آلیاژ جدید و 50 درصد ریکست، آلیاژ 100 درصد ریکست)، باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی می شود. با توجه به میانگین کمتر در گروه A (آلیاژ 100 درصد فلز جدید)، بهتر است از فلز خالص جدید استفاده شود. در گروه C (آلیاژ 100 درصد ریکست) تفاوت معنی داری بین دو نوع خط تراش وجود دارد. پس استفاده از آلیاژ100 درصد ریکست شده برای هیچ کدام از دو نوع خط تراش مطلوب نمی باشد.