مطالعه میان کنش آلدئیدهای تک ترپنی زعفران ایران با DNA

بررسی میزان کنش دو جزء مهم زعفران ایران از خانواده آلدئیدهای تک ترپنی (پیکروکروسین و سافرانال) با DNA به منظور شناسایی مانیزم مولکولی اثرات ضدسرطانی زعفران.
پیکروکروسین و سافرانان از کلاله خشک زعفران ایران و DNA از تیموس گوساله جدا و خالص سازی شد. سپس میزان کنش پیکروکروین و سافرانان با DNA در بافرتریس M05/0، pH برابر 4/7 و دمای C25 با روش های مختلف مطالعه شد.
نتایج و بحث: طیف های جذبی DNA در حضور غلظت های مختلف هر یک از لیگاندهای فوق نشان داد که DNA با پیکروکروسین یا سافرانال میزان کنش می کند و با تشکیل کمپلکس، جذب در طول موج nm 260 افزایش می یابد. تغییرات جذب DNA تحت اثر لیگاندهای نشان دهنده تغییرات ساختاری در آن است. کمپلکس DNA- سافرانال در nm315 نیز جذب دارد. همچنین با استفاده از اطلاعات به دست آمده از فرونشانی نشر کمپلکس DNA با اتیدیوم برماید توسط هر یک از لیگاندهای فوق و آنالیز اسکاچارد، مشخص شده که مکانزیم فرونشانی نشر از ریق مهار غیر رقابتی است؛ یعنی اتصال پیکروکروسین یا سافرانال به DNA با مکانیزم غیرفروروندگی و احتمالا از طریق اتصال به شیار کوچک صورت می گیرد. مطالعات پایداری DNA با استفاده از دودسیل تری متیل آمونیوم برماید (DTAB) به عنوان ره نشان و محاسبه انرژی آزاد غیرطبیعی شدن یا G (H2O) در غلظت صفر DTAB نشان داد که اتصال هر یک از این دو ترکیب به DNA موجب ناپایدار شدن ساختار آن و غیرطبیعی شدن DNA در حضور غلظت های کمتری از DTAB می گردد. یعنی انرژی آزاد غیرطبیعی شدن DNA در حضور پیکروکروسین یا سافرانال نسبت به عدم حضور هر یک از این دو لیگاند، کمتر است. این کاهش، مهمترین دلیل کاهش پایداری DNA پس از تشکیل کمپلکس است.