بررسی پلاسمید های کانژوگاتیو در میان سویه های مقاوم آنتی بیوتیکی اشریشیاکلی (E.coli) ایزوله شده از بیمارستان های کرمان

ظهور سویه های مقاوم دارویی باکتری اشریشیاکلی (E/coli) یک معضل مهم در درمان عفونت های به وجود آمده به وسیله این میکروب در بیمارستان ها به شمار می اید. در این راستا انتقال ژن های مسوول مقاومت از سویه های مقاوم به حساس از طریق پلاسمیدهای کانژوگاتیو در بروز این پدیده نقش مهمی را بر عهده دراد.
در این تحقیق، بیش از 50 سویه E.coli در طول یکسال (1378-1379) از نمونه های مختلف بالینی (خون، ادرار و مدفوع) از آزمایشگاه های بیمارستانی کرمان ایزوله شدند. حساسیت و مقاومت سویه های ایزوله شده به آنتی بیوتیک های مختلف به وسیله متد MIC و انتشار دیسک در آگار انجام شد. کانژوگاسیون به وسیله متدفیلتر غشایی صورت گرفت و پلاسمیدها از سویه های مقاوم به کمک متد لیز قلیایی جدا گردیدند. الکتروفورز به صورت افقی در 7/0% آگارز ژل انجام شد. از نمونه های جمع آوری شده 45% به مدفوع، 35% به ادراز و 20% به خون مربوط بودند.
بررسی MIC آنها نشان داد که همه ایزوله های نسبت به داروهای آموکسی سیلین، تتراسیکلین و سفازولین مقاوم بودند. در میزان ازوله ها، تنها سویه 3 قادر به انتقال ژن های مقاوم آمپی سیلین و آموکسی سلین به سویه استاندارد 1/20030 SG 12K E.coli (مقاوم به ریفامپسین Rifampicin) به وسیله پروسه کانژوگاسیون بود. بررسی انتقال همزمان ژن های مقاوم، نشان دهنده انتقال همزمان مارکرهای مقاومت آمپی سیلین و آموکسی سیلین بود. مشاهده DNA پلاسمیدی در ژل آگارز نشان داد از میزان ایزوله ها، سویه های 2، 3 و 7 حاوی پلاسمید بودند اما تها سویه 3 قادر به انتقال آن به باکتری گیرنده بود. مقایسه منحنی رشد باکتری دهنده (سویه 3) و 1/20030 SG E.coli ترانس کانژوگانت تفاوت خاصی را در فازهای مختلف رشد باکتری نشان نداد، فقط هنگام ورود آنتی بیوتیک به محیط کشت، فاز تاخیری مقداری افزایش یافت.
از نتایج بالا چنین استنباط می شود که پلاسمیدهای کانژوگاتیو در میزان سویه های E.coli در بیمارستان های کرمان ممکن است نقش مهمی را در انتقال ژن های مقاوم به آنتی بیوتیک ها داشته باشند.