تخلیص لیپوپلی ساکارید پسودوموناس آئروژینوزا و کونژوگاسیونآن با توکسوئید کزاز و بررسی افزایش عیار پادتن پلی ساکارید -O مشتق شده از آن با توکسو ئید کزاز و بررسی افزایش عیار پادتن

لیپوپلی ساکارید (LPS) دیواره سلولی پسودوموناس آئروژینوزا یکی از پادگن های (Antigen) مهم در ایمنی زای این باکتری است که اخیرا در ساخت واکسن های کونژوگه علیه عفونت های این میکروارگانیزم از آن استفاده می شود.
در این مطالعه ابتدا با استفاده از فنل و حرارت، LPS غشاء پسودوموناس آئروژینوزا سویه 1310 CIP استخراج گردید و بعد از طی مراحل تخلیص و حذف پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک با استفاده از اسید ضعیف و حرارت، لیپیدزدایی شد. میزان سمیت LPS و پلی ساکارید- O حاصله در موش سوری مورد مطالعه قرار گرفت و پس از اطمینان از غیر سمی بودن پلی ساکارید- O، برای افزایش قابلیت ایمنی زایی آن با توکسوئید کزاز کونژوگه گردید، و قابلیت تحریک پاسخ ایمنی و ایجاد پادتن توسط پلی ساکارید- O کونژوگه شده و کونژوگه نشده در خرگوش مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج به دست آمده نشان دهنده افزایش عیار پادتن تولید شده علیه پلی ساکارید- O پس از کونژوگاسیون آن با توکسوئید کزاز می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با حذف لیپید- A از ساختمان LPS و کونژوگاسیون آن با پروتئین های مناسب می توان، از طرفی باعث حذف اثر سمی آن گردید، و از سوی دیگر قابلیت ایمنی زایی آن را افزایش داد.
روش کونژوگاسیون پلی ساکارید باکتری های گرم منفی با پروتئین ها در صورت انجام آزمایش های تکمیلی و تایید کارایی آن می تواند، در آینده در کشور ما نیز به عنوان روشی مناسب برای تولید واکسن علیه عفونت های حاصله از این باکتری ها همانند معدودی از کشورهای مطرح گردد