اپیدمیولوژی اروژن دندانی در دانش آموزان دختر 17-14 ساله دبیرستانی شهرستان قزوین در سال 1383

سایش های دندانی شامل attrition، abrasion و erosion برای سالیان دراز مورد توجه بوده، اما نقش اروژن که به صورت از دست رفتن ساختمان دندان در ارتباط با مصرف مواد غذایی اسیدی در جوانان می باشد، در حال حاضر مورد تاکید بیشتری قرار گرفته است. هدف این تحقیق تعیین اپیدمیولوژی اروژن در دختران دبیرستانی 17-14 ساله در شهر قزوین بود.
این تحقیق به روش توصیفی و از نوع مقطعی cross sectional صورت پذیرفت. در ابتدا 397 دختر 17-14 ساله دبیرستانی از 6 دبیرستان سه منطقه مختلف قزوین به طور تصادفی انتخاب شدند. در این بررسی از شیوه مشاهده و مصاحبه پیروی گردید. اطلاعات مربوط به رژیم غذایی، داروها، ورزش شنا، عادات پارافانکشنال و وضعیت اقتصادی – اجتماعی این افراد توسط پرسشنامه کسب شدند. دندان های قدامی بالا و پائین پس از خشک کردن در نور مناسب معاینه شدند و اروژن براساس روش Jenkins و Eccles درجه بندی گردید. نتایج تحقیق براساس برنامه آماری SPSS و آزمون Pearson مورد بررسی قرار گرفت.
شیوع اروژن در جمعیت مورد مطالعه 4/14درصد بود. از میان دندان های معاینه شده بیشترین دندان های درگیر، سانترال های بالا (78 مورد از 191 دندان) و بیشترین سطح درگیر نیز سطح لبیال بود. از نظر آماری ارتباط معنی داری بین ریسک فاکتورهای مورد مطالعه و ایجاد اروژن به دست نیامد.
با توجه به بالا بودن شیوع اروژن در جمعیت مورد مطالعه و مشکلات درمانی آن، نیاز به توجه و پیگیری دقیق این عارضه وجود دارد.