سطح بالای پاسخ ایمنی اختصاصی لنفوسیت های CD4+وCD8+ نسبت به سیتومگالوویروس و همبستگی بین آن ها در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن سلولB

لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) با تکثیر منوکلونال و تجمع لنفوسیت ها و اغلب سلول های B (B-CLL) در خون و مغز استخوان مشخص می شود. اختلالات مرفولوژیک و عملی لنفوسیت های T و منوکلونال بودن آن ها در B-CLL مشخص شده است. این سلول های تکثیر یافته ممکن است برای تشخیص پاتوژن های خاص اختصاصی باشند و سیتومگالوویروس (CMV) محتمل ترین عامل درگیر در این پدیده در B-CLL است. عفونت CMV پاسخ ایمنی شدیدی در افراد مبتلا به نقص ایمنی ایجاد می کند. در این مطالعه امکان ارتباط افزایش لنفوسیت های T در B-CLL با CMV و پاسخ اختصاصی سلول های + CD4 و+ CD8 نسبت به آن مورد تحقیق قرار گرفت.
این مطالعه از نوع مقطعی و گروه مورد بررسی 41 بیمار CLL دارای سرولوژی مثبت CMV و 35 فرد سالم دارای سرولوژی مثبت CMV در همان گروه سنی به عنوان کنترل بود. میزان لنفوسیت های اختصاصی از زیرگروه + CD4 و + CD8 به ترتیب با استفاده از سیتوکین های داخل سلولی پس از تحریک آنتی ژنیک و با استفاده از تترامر مشخص گردید.
پاسخ ایمنی اختصاصی نسبت به CMV در بیماران CLL با میانه 99/10 و 11 به ترتیب برای سلول های تولید کننده اینترفرون- گاما (γ (IFN- و فاکتور نکروز کننده تومور-آلفا ((TNF-α به صورت معنی داری بیش از گروه کنترل با میانه 3/4 و 6/4 بود (0001 p= / برای γ IFN- و 003/0 p= برای α- TNF). پاسخ ایمنی سلول های CD8+ نیز در بیماران بیش از گروه شاهد بود (03/0 p=). بین پاسخ ایمنی سلول های + CD4 و+ CD8 همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد (009/0 p=).
این نتایج تاثیر عمیق CMV و پاسخ اختصاصی نسبت به آن توسط سلول های T را در تغییرات سلول های T در CLL نشان می دهد. افزایش تعداد لنفوسیت های اختصاصی CMV ممکن است عامل افزایش لنفوسیت های T در این بیماران باشد.