مقایسه اثر فیکس کنندگی فرموکرزول باکلی با فرمو کرزول های رقیق شده در پالپوتومی مولرهای شیری کودکان 5 تا 8 سال

شایعترین ماده ای که طی دهه های اخیر برای پالپوتومی دندان های مولر شیری به کار رفته فرموکرزول است. اما با توجه به معایب آن، پژوهش های زیادی در جهت یافتن جایگزین مناسب برای آن انجام شده است. همچنین پژوهش هایی نیز در جهت رقیق سازی و کاهش اثرات منفی آن انجام شده است. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر فیکس کنندگی فرموکرزول باکلی و 3 نوع فرموکرزول رقیق شده از همین نوع بود.
دندان مولر شیری که دارای معیارهای لازم برای پالپوتومی بودند انتخاب شده، به 4 گروه 20 تایی تقسیم شدند. پس از انجام عمل پالپوتومی در نمونه ها، قدرت فیکس کنندگی فرموکرزول باکلی با فرموکرزول های رقیق شده به نسبت یک پنجم، یک ششم و یک هفتم مورد بررسی قرار گرفت. در هر گروه پنبه آغشته به فرموکرزول به مدت 5 دقیقه روی نسج پالپ قرار گرفت و سپس فیکس شدن آن ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون chi- square در سطح اطمینان 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
در گروه اول که فرموکرزول باکلی به کار رفت، تمامی نمونه ها فیکس شدند. در گروه دوم که فرموکرزول یک پنجم استفاده شد، 90 درصد نمونه ها فیکس شدند. در گروه های سوم و چهارم که ترکیبات رقیق شده یک ششم و یک هفتم به کار رفت، به ترتیب 45 درصد و 35 درصد نمونه ها فیکس شدند. پس از انجام آزمون های آماری مشخص شد که تفاوت معنی داری بین گروه های 1 و 2 وجود نداشت (244/0 = p value) ولی بین گروه های 1 و 2 با گروه های 3 و4 اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد (001/0 > p value).
با توجه به این که فرموکرزول رقیق شده با نسبت یک پنجم دارای اثرات مضر کمتری نسبت به ترکیب اصلی است، بنابراین می توان از آن به جای ترکیب اصلی استفاده کرد. ترکیبات رقیق شده یک ششم و یک هفتم به دلیل عدم توانایی مناسب در فیکس کردن، قابل استفاده در پالپوتومی دندان های شیری نمی باشند.