بررسی مقایسه ای تاثیر بلیچینگ در مطب، در منزل و ترکیب آنها بر ساختار میکروشیمیایی مینا به روش اسپکتروسکوپی مادون قرمز

مقدمه: سفید کردن دندان های بد رنگ با بلیچینگ، کاربرد آسان و توانایی آن برای ایجاد نتایج فوری بسیار رواج یافته است. هدف از این پژوهش، تعیین اثر بلیچینگ در مطب، منزل و ترکیب آنها بر ساختار میکروشیمیایی مینای دندان انسان با استفاده از اسپکتروسکوپی مادون قرمز بود.
15 دندان مولر غیر پوسیده انسان پس از شستشو با پودر پامیس وآب با برش باکولینگوالی به دو نیمه تقسیم گردید. یک نیمه به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد و نیمه دیگر به قرار زیر مورد درمان بلیچینگ قرار گرفت. گروه اول: مشابه روش بلیچینگ در مطب؛ گروه دوم: مشابه روش بلیچینگ در منزل؛ گروه سوم: ترکیبی از روش های فوق. همه نمونه ها تا هنگام پودر کردن مینا در آب مقطر نگهداری شدند. طیف مینای پودر شده با اسپکتروسکوپی مادون قرمز به دست آمد و اطلاعات به دست آمده با آزمون های آماری Kruskal- wallis و Paired t-test در سطح اطمینان 05/0 مورد ارزیابی قرار گرفت.
در مقایسه طیف های حاصل از نمونه های شاهد و بلیچ شده، هیچ تغییر ساختمانی در مینا مشاهده نگردید، اما اختلاف در شدت پیوندهای فسفات در روش بلیچینگ در مطب در بین نمونه های شاهد و بلیچ شده معنی دار بود (004/0 =p value). در روش بلیچینگ در منزل و ترکیب بلیچنگ در منزل و مطب، اختلاف شدت بین نمونه های شاهد و بلیچ شده در پیوندهای فسفات و کربنات از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین اختلاف شدت فسفات و کربنات در سه گروه در نمونه های بلیچ شده از نظر آماری معنی دار نبود.
ماده بلیچینگ در مطب قادر است محتوای معدنی مینا را کاهش دهد که ممکن است به دلیل غلظت زیاد کاربامید پراکساید باشد. اما در روش بلیچینگ در منزل و روش توام بلیچینگ در مطب و در منزل، تغییری در محتوای معدنی مینا مشاهده نگردید؛ علت این یافته ممکن است وجود فلوراید در ترکیب ماده بلیچینگ باشد.