ارتقاء رفتارهای ایمن پسران دانش آموز مدارس ابتدایی بر اساس الگوی پرسید پروسید

آسیب های عابران پیاده یکی از دلایل مهم میرایی و ناتوانی در بین کودکان است و پیشگیری از این نوع آسیب ها یک اولویت مهم بهداشت عمومی است که نیازمند استراتژی های آموزشی و رویکردهای جامع می باشد. هدف از این مطالعه طراحی و ارزشیابی یک برنامه آموزشی بر اساس الگوی پرسید پروسید در ارتقاء رفتارهای ایمن در پسران مدارس ابتدایی بود.
این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی عرصه ای برای ارزشیابی برنامه آموزشی بر پایه الگوی پرسید پروسید برای ارتقاء رفتارهای ایمن در پسران مدارس ابتدایی بود. این مطالعه در سال 1386 در منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران انجام شد. مشارکت کنندگان این برنامه 88 دانش آموز10 تا 11 سال بودند که ابزاری بر اساس الگوی پرسید پروسید را قبل و دو ماه پس از مداخله تکمیل نمودند. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام شد. داده-ها بر اساس نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های مجذور کای، تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار آماری در سازه های الگوی پرسید پروسید (آگاهی، نگرش، رفتار، عوامل قادر کننده و تقویت کننده) درگروه آزمون نسبت به گروه کنترل، پس از اجرای مداخله بود.
بر اساس نتایج موجود، طراحی و اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید پروسید می تواند سبب افزایش رفتارهای ایمن گردد. بنابراین استفاده از مدل های آموزشی در برنامه های آموزش بهداشت پیشنهاد می گردد.