محاسبه شاخص های حیاتی قلبی- عروقی افراد ایرانی با استفاده از معادلات مرجع

افراد طبیعی اشخاصی هستند که هیچ گونه علایم قلبی- عروقی ندارند، این افراد معمولا دارای مقادیر طبیعی هر کدام از شاخص های حیاتی قلبی، ریوی می باشند. مقادیر طبیعی تحت تاثیر متغیرهایی مانند سن، جنس، قد و ژنتیک قرار می گیرند و لذا نمی توان مقادیر مرجع یک کشور را برای کشور دیگری استفاده کرد. هدف از این تحقیق تعیین اندازه های فیزیولوژیک شاخص های قلبی- عروقی در جمعیت طبیعی ایران و به دست آوردن معادلات مرجع برای این گروه بود.
افراد نمونه از شهرهای مختلف انتخاب شده و پس از اطمینان از سلامت آن ها برای آزمون به آزمایشگاه اعزام می شدند. در آزمایشگاه شاخص های حیاتی- قلبی شامل، ضربان قلب، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار نبض با شیوه های استاندارد و رعایت اخلاق پزشکی در جنس های زن و مرد به طور جداگانه اندازه گیری شد. شرایط آزمایشگاه برای همه افراد یکسان و در حالت نشسته و پس از استراحت بوده است.
نتایج حاصل از این اندازه گیری ها در گروه های سنی مختلف و به تفکیک زن و مرد تعیین شد. پس از تعیین میانگین برای گروه های سنی و با استفاده ازفرمول های رگرسیون، معادلات مرجع برای هر کدام از شاخص های حیاتی مورد نظر به شرح زیر به دست آمد:(قد) 132/0 - (سن) 086/0 - 791/101 = ضربان قلب(وزن)15/0 + (جنس)653/2 + (سن)129/0 +068 /59 = فشار دیاستولی (وزن)163/0 + (جنس)293/4 + (قد)64/0 + (سن)454/0 + 078/82 = فشار سیستولی(جنس) 451/1 + (قد) 097/0 + (سن)235/0 + 712/18 = فشار نبض با توجه به معادلات مرجع به دست آمده برای جمعیت سالم ایران، می توان با در دست داشتن خصوصیات فرد مانند، قد، وزن، و سن، هر کدام از شاخص های حیاتی- قلبی را برای وی محاسبه و پیش بینی نمود. به عبارت دیگر میزان متوسط استانداردی را که برای فرد قابل تصور است به دست می دهد و لذا این مقادیر مبنای مقایسه ای برای طبیعی یا غیرطبیعی بودن شاخص های اندازه گیری شده در فرد است.