تاثیر موسیقی بر درد فاز فعال مرحله اول زایمان زنان نخست زا

روش های غیر دارویی تسکین درد زایمان به علت مزایایی چون نداشتن عوارض سوء بر مادر و جنین، عدم تداخل در سیر زایمان، ساده و ارزان بودن و حتی خوشایند بودن برای مادر به روش های طبی ارجحیت دارند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر موسیقی بر شدت درد فاز فعال مرحله اول زایمان زنان نخست زا بود. این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی یک سوکور بر روی 60 خانم حامله نخست زا در بیمارستان هاجر(س) شهرکرد انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام و نمونه ها به ترتیب ورود در یکی از دو گروه موسیقی و شاهد قرار گرفتند. ابتدا شدت درد پایه (ابتدای فاز فعال) با استفاده از مقیاس بصری سنجش درد (VAS) در دیلاتاسیون 4 سانتی متر در هر دو گروه اندازه گیری شد مجددا بعد از انجام مداخله نیز شدت درد زایمان در دیلاتاسیون 4 و 6 و 8 و 10 سانتی متر سرویکس در هر دو گروه اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد. برای گروه موسیقی، موسیقی انتخابی مددجو (پیانو یا صدای امواج دریا) از طریق هدفون هر نیم ساعت و به طور متناوب پخش گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و کای اسکوئر، مدل خطی عمومی و t زوج تجزیه و تحلیل شد. میانگین شدت درد بعد از مداخله در دیلاتاسیون های 4 و 6 و 8 سانتی متر در گروه موسیقی کمتر از گروه کنترل بود (001/0P<). در گروه موسیقی میانگین شدت درد قبل و بعد از مداخله در دیلاتاسیون های 4 و 6 و 8 سانتی متر معنی دار بود (001/0P<). میانگین طول مدت مرحله اول در گروه موسیقی 6/67±46/353 دقیقه و در گروه کنترل 59/96±5/401 دقیقه بود (05/0P<) با توجه به اثرات تسکینی موسیقی و اثرات مثبت آن در کاهش درد زایمان، می توان این روش را به عنوان یک تکنیک ارزشمند بر کیفیت و روند زایمان و کاهش سزارین های بیمورد معرفی نمود.