نقش دولت، دانشگاه و صنعت در تقویت نوآوری و نظام ملی نوآوری در ایران

تغییرات سریع فناوری در دهه های اخیر موجب شده است تا کشورها به نوآوری و اهمیت آن بیش از پیش پی ببرند. روابط پیچیده فناوری و نوآوری باعث پدید آمدن نظام نوآوری گردیده است. نظام ملی نوآوری در سطح ملی در جهت تجاری نمودن ایده ها و انتقال مستمر دانش از سطح توید دانش تا بهره برداری و تجاری سازی آن ایفای نقش می کند. اجزای کلی این نظام عبارتند از سازمان ها و عرف ها، این نظام وظیفه تولید، انتشار و استفاده از نوآوری ها را بر عهده دارد. به عبارت دیگر نظام ملی نوآوری، نظامی جامع و فراگیر است که از سیاست گذاران دولتی، خلق کنندگان دانش جدید، استفاده کنندگان دانش و انواع روابط متقابل آنها شکل گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا به وظایف دولت دانشگاه و صنعت در نظام ملی نوآوری پرداخته و نحوه روابط متقابل انها را مورد بررسی قرار دهیم.