بررسی تاثیر آموزش حرکات ریتمیک ورزشی بر کارکرد حافظه ی عددی دانش آموزان مبتلا به اختلالات ویژه ی یادگیری

در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش حرکات ریتمیک ورزش کاراته بر کارکرد حافظه ی عددی دانش آموزان مبتلا به اختلالات ویژه ی یادگیری پرداخته شده است. همه ی دانش آموزان شرکت کننده در این پژوهش از طریق مدارس مقطع ابتدائی شهر مشهد به علت بروز مسائلی در فرآیند آموزش رسمی ایشان به سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنائی ارجاع شده اند و پژوهش گران با به کارگیری شیوه ی تمام نگر بالینی به ارزیابی اختلال در این افراد پرداخته اند و به شیوه ی علمی اختلالات ویژه ی یادگیری در این افراد محرز گردیده است. تعداد افراد 58 نفر بود که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند. هر دو گروه قبل از ارائه ی متغیر مستقل از لحاظ عملکرد حافظه ی عددی با به کارگیری آزمون حافظه ی عددی وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس، گروه آزمایش طی 4 ماه، هر هفته 3 جلسه، جمعا 48 جلسه و هر جلسه معادل 5/1 ساعت، با به کارگیری حداکثر60% ضربان قلب تحت تاثیر متغیر مستقل بوده اند. پس از اتمام دوره ی آموزشی، هر دو گروه از لحاظ کارکرد حافظه ی عددی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که بین آموزش حرکات ریتمیک کاراته و پیشرفت حافظه ی عددی دانش آموزان مبتلا به اختلالات ویژه ی یادگیری رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد.