ماموریت های آمبولانس 115 به دنبال تروما برای اطفال در تهران

تروما به عنوان بزرگترین علت مرگ و میر کودکان پس از یک سالگی در سطح جهان مطرح می باشد و ارائه خدمات اورژانس پیش بیمارستانی [Emergency Medical Service (EMS)] برای کودکان حادثه دیده به عنوان یک مشکل قابل توجه در سطح جهان باقی است. مطالعه حاضر به هدف بررسی انواع، شاخص های زمانی ارائه خدمات و مرگ و میر پیش بیمارستانی برای ماموریت های آمبولانس 115تهران به دنبال تروما برای اطفال انجام شد. مطالعه حاضر به صورت گذشته نگر انجام شد. تمامی تماس های با اورژانس 115 تهران به دلیل تروما برای کودکان سنین 15 سال و کمتر که در فاصله زمانی بهمن ماه 1384 لغایت اردیبهشت 1385ثبت شده بود، بررسی گردید. داده های دموگرافیک، نوع حادثه، شاخص های زمانی خدمات اورژانس و پیامد پیش از بیمارستان (مرگ) بیماران ثبت گردید. طی این مدت، 335 مورد تماس به دلیل ترومای اطفال با EMS تهران انجام شده بود. از این بین 211 مورد (63%) مربوط به پسران بود. محدوده و میانگین (+ انحراف معیار) سنی بیماران به ترتیب برابر 15-1 و 6/3 ± 3/11 سال بود. تصادفات با 197 مورد (8/58%)، شایع ترین نوع حادثه بود. 9 بیمار (1/5%) پیش از رسیدن آمبولانس به محل حادثه فوت کردند، اما در حین انتقال، هیچ بیماری در آمبولانس فوت نکرد. میانگین زمان رسیدن به بالین بیمار برابر 2/6 ± 7/14 دقیقه بود. بیماران فوت شده در مقایسه با بیماران زنده رسانده شده به بیمارستان دارای زمان رسیدن آمبولانس به بالین کوتاه تری از نظر آماری بودند. در تهران، تروما علت حدود یک سوم از تماس های مربوط به اورژانس پیش بیمارستانی اطفال را به خود اختصاص می دهد، که نشان دهنده توجه سیستم EMS کشور و برنامه ریزی های مؤثر و کار آمد سیستم بهداشتی کشورمان جهت ارتقای این بخش در کودکان می باشد. اگر چه شاخص های زمانی ارائه خدمات به اورژانس پیش بیمارستانی در مقایسه با برخی از کشورها مناسب تر می باشد، اما با وضعیت ایده ال فاصله دارد، و نیازمند برنامه ریزی می باشد. با توجه به اینکه طبق مطالعه حاضر، کاهش زمان ارائه خدمات آمبولانس ها به کودکان دچار تروما با کاهش معنی دار مرگ و میر همراه است، ضرورت چنین تلاشی دو چندان می نماید.