اثر پروپرانولول بر QTc طولانی در نوار قلب بیماران مبتلا به سیروز

یکی از مهمترین اختلالاتی که درسیستم قلب و عروق بیماران مبتلا به سیروز مشاهده می شود طولانی شدن QT است. هدف این مطالعه بررسی اثر داروی پروپرانولول برطول فاصله QT اصلاح شده با تعداد ضربان قلب(QTc) است.
روش اجرا: 36 بیمار مبتلا به سیروزشامل20 مرد و16 زن(25/1 = زن/ مرد) با متوسط سن 8/3 ± 56 و 40 فرد سالم شامل 25مرد و15 زن (6/1 = زن/ مرد) با متوسط سن 4/2 ± 58 قبل و90 دقیقه بعد مصرف 40 میلی گرم پروپرانولول از نظر تاثیر دارو بر فاصله QTc؛ فشار خون وضربان قلب مورد بررسی قرار گرفتند.
فاصله QTc طولانی یعنی بیش از s1/2 440/0 در27 بیمار (75%) سیروتیک دیده شد؛ در مقابل فقط در دو نفر(5%) از گروه کنترل که از نظر سن وجنس همسان بودند دیده شد.(001/0> P) متوسط فاصله QTc در بیماران سیروتیک 2/1 s 024/0 ± 470/0 بود که بعد از مصرف پروپرانولول به 2/1 s 008/0 ± 44/0 رسید (001/0> P). در بیمارانی که به پروپرانولول پاسخ دادند یعنی کاهش 25% از ضربان اولیه قلب، متوسط فاصله QTc قبل مصرف معادل 2/1 s 005/0 ± 482/0 و بعد مصرف 2/1 s 009/0 ± 430/0 بود (05/0> P) در حالی که در گروه غیر پاسخ دهنده متوسط فاصله QTc قبل وبعد مصرف به ترتیب 2/1 s 012/0 ± 461/0 و 2/1 s 011/0 ± 453/0 بودند (P=NS) مصرف بلوک کننده غیر اختصاصی بتا یعنی پروپرانولول میتواند باعث کاهش فاصله QTc در بیماران سیروتیک شود این اثر با کاهش تعداد ضربان قلب به مقدار 25% ازضربان اولیه در ارتباط است