بر رشد (Triticum aestivum L.) بررسی توانایی دگرآسیبی ارقام گندم (Secale cereale L.) و چاودار (Convolvulus arvensis L.) پیچک صحرایی

روش ه مارز کده-آگار برای بررسی توانایی دگرآسیبی ارقام گندم بر رشد گیاهچ ه عل فها یهرز پیچک صحرایی (Triticum aestivum)مورد (Secale cereale) و چاودار (Convolvulus arvensis)استفاده قرارگرفت. آزمایش طی سال 1384 بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه بخش تحقیقات عل فها یهرز موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور انجام شد. در این آزمایش اثر 4 رقم گیاهچه گندم: شیراز و نی کنژاد (ارقام با قدرت رقابت بالا) و طبسی و16 و 24 بر طول، 8، روشن (ارقام با قدرت رقابت پایین) در 4 تراکم: 0گیاهچه، ریش هچه و ساق هچه عل فها یهرز پیچک صحرایی و چاودار موردبررسی قرار گرفت. ارقام گندم باعث کاهش صفات مذکور در چاودارشدند. بالاترین تراکم گیاهچ ه های گندم یعنی 24، حداکثر کاهش را درطول گیاهچه، ریش هچه و ساقه چه این عل فهرز ایجاد نمود. تمام ارقام گندم،به ویژه در بالاترین تراکم، باعث کاهش طول گیاهچه و ریش هچه پیچکشدند، در حالیکه طول ساق هچه این علف هرز تحت تاثیر تراکم و رقمگندم افزایش یافت.