بررسی امکان کاربرد روش «زمان دوام» در تحلیل لرزه یی مخازن فولادی

رفتار مخازن حاوی مایعات تحت اثر زلزله، با توجه به اهمیت آنها و نیز به دلیل وجود اندرکنش بین سیال و سیستم سازه یی، مورد توجه و مطالعه ی بسیاری از مهندسین و محققین قرار گرفته است. در روش «زمان دوام، سازه تحت تاثیر یک تابع شتاب با شدت فزاینده قرار می گیرد و عملکردش براساس مدت زمانی که می تواند نیرو و تغییرمکان های وارده را تحمل کند ارزیابی می شود. هدف این پروژه بررسی چگونگی اثر زمین لرزه بر مخازن فولادی روزمینی مطابق با آیین نامه های طراحی مخازن موجود (از قبیل A P I و A W W A) و استفاده از روش زمان دوام در مخازن روزمینی و مطالعه ی رفتار این مخازن در برابر طی استاندارد این روش است. همچنین نتایج حاصل از روش زمان دوام با سایر روش های آیین نامه یی موجود مقایسه، و میزان انطباق این روش به منظور طراحی لرزه یی مخازن فولادی روزمینی با سایر روش های آیین نامه یی بررسی می شود. در این تحقیق بعد از مروری بر آیین نامه های مربوطه و مدل مکانیکی مورد استفاده در این آیین نامه ها، با استفاده از روش اجزاء محدود، پاسخ دینامیکی مخازن انعطاف پذیرمهارشده تحت رکورد زلزله ی ورودی مطالعه شده است. برای این منظور کل محیط سازه و سیال به وسیله ی اجزائی با درجات آزادی تغییر مکان مدل شد و اندرکنش بین سازه و سیال به وسیله ی معادلات قیدی تامین شد. در مدل سازی های که به صورت متقارن محوری، هارمونیک و سه بعدی است، از مشخصات یکی از مخازن استوانه یی موجود استفاده شد و اثرات تراکم پذیری و گرانروی (ویسکوزیته) سیال درون مخزن در نظر گرفته شد.