مقایسه نشانگرهای مولکولی ERIC، ISSR، RAPO در بررسی تنوع ژنتیکی قارچ Rhizoctonia solatani AGI.IA

بیماری سوختگی غلاف برنج ناشی ازRhizoctonia solani AG 1-IA، یکی از مهمترین بیماری های قارچی برنج در شالیزارهای شمال کشور می باشد. با توجه به اهمیت بیماری و عدم وجود اطلاعات جامع و کامل از ساختار ژنتیکی جمعیت های این قارچ، تعیین نشانگر مناسب در بررسی تنوع ژنتیکی آن، ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش دندروگرام حاصل از تجزیه و تحلیل خوشه ایداده های RAPD، ISSR و ERIC، جدایه ها را در دو گروه کاملا مجزای ژنتیکی قرار داد که نتایج حاصل از تجزیه به مؤلفه اصلی نیز مؤید این مطلب بود. بعلاوه همبستگی مثبت و معنی داری میان ماتریس های تشابه حاصل از داده های RAPD، ISSR و ERIC با یکدیگر و بطور مجزا مشاهده شد. نیکویی برازش خوشه بندی نیز در سطح بسیار خوبی قرار گرفت، به منظور تعیین کارایی نشانگرها، محتوای اطلاعاتی چندشکلی آنها (PIC) شاخص نشانگری (MI) و نسبت چندگانه مؤثر(EMR) محاسبه شد. شاخص های مورد بررسی در نشانگر ERIC بعلت استفاده از آغازگرهای بلندتر و دمای اتصال بیشتر، نسبت به دو نشانگرISSR و RAPD در سطح بالاتری قرار گرفتند. یافته های این مطالعه نشان می دهد که با وجود خصوصیات مشترکی نظیر غالبیت، سادگی و سرعت عمل بالا در هر سه نشانگر RAPD، ISSR و ERIC و همچنین قدرت تفکیک جدایه ها به دو گروه کاملا مجزای ژنتیکی (کند رشد و تند رشد)، نشانگر ERIC قدرت بیشتری در آشکارسازی تنوع ژنتیکی جدایه ها دارد.