مقایسه شیوه های تدریس و تعامل آموزگاران دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی با آموزگاران دارای مدرک کارشناسی در سایر رشته ها

این پژوهش به بررسی و مقایسه توانایی حرفه ای آموزگاران دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی با سایر آموزگاران دارای کارشناسی در دوره ابتدایی شهر اصفهان پرداخته است. بدین منظور، شش حیطه اساسی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است که عبارتند از: 1- شیوه های تدریس، 2) میزان فعال نمودن دانش آموزان، 3) شیوه تعامل با دانش آموزان، 4) اطلاعات و دانش تخصصی، 5) شیوه کاربرد مواد و وسایل آموزشی و 6) شیوه های ارزشیابی. با توجه به غیرممکن بودن ارایه همه نتایج به دست آمده، تنها سه حیطه اول در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد. روش تحقیق مورد استفاده، پیمایشی و علی - مقایسه ای بوده است. در روش پیمایشی، نظرات مدیران، معلمان و معلمان راهنما، و در روش علی - مقایسه ای، میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. جامعه تحقیق، کلیه آموزگاران معلمان مذکور در مدارس ابتدایی شهر اصفهان بوده است. با استفاده از روش تصادفی ساده تعداد 94 آموزگار، 47 مدیر، 15 معلم راهنما و 3572 دانش آموز به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان داد که آموزگاران دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی در دو حیطه شیوه های تدریس و تعامل با دانش آموزان، به طور معنادار عملکرد بهتری نسبت به آموزگاران سایر رشته ها داشته اند ولی بین عملکرد دو گروه مذکور در میزان فعال نمودن دانش آموزان، تفاوت معنی دار مشاهده نشد، اگر چه میانگین عملکرد آموزگاران با مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی بیشتر از سایرین بوده است.