ایمنی هیجانی در خانواده، ارزیابی شناختی کودک از تعارض والدین و نشانه های آسیب شناختی کودک: بررسی سازوکار های تعدیل کننده

پژوهش حاضر با هدف تبیین سازوکار هایی که از آن طریق کشمکش های والدین بر سلامت روانی کودک اثر می گذارند، انجام شد و نقش تعدیل کننده سه متغیر مهم ارزیابی کودک از کشمکش های والدین، ایمنی هیجانی در خانواده و راهکارهای مقابله هیجان مدار کودک در پیش بینی نشانه های آسیب شناختی هیجانی و رفتاری وی بررسی گردید.
این بررسی مقطعی روی یک نمونه 413 نفری از کودکان پنجم ابتدایی شهر تهران (220 دختر و 193 پسر) که به کمک روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی نسبتی انتخاب شده بودند، انجام شد. کودکان به پرسش نامه ایمنی در سیستم خانواده و پرسش نامه ادراک کودک از تعارض والدین پاسخ دادند. برای سنجش مشکلات هیجانی و رفتاری کودک نیز مادران و آموزگاران، زیرمقیاس مشکلات از پرسش نامه توانایی ها و مشکلات کودک را تکمیل نمودند.
رابطه بین احساس ناایمنی هیجانی کودک در خانواده و ارزیابی کودک از کشمکش های والدین با مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان معنی دار بود (01/0p<). افزون بر این، نقش واسطه ای ارزیابی تعارض در رابطه میان ایمنی هیجانی با مشکلات عاطفی کودک، نقش واسطه ای مقابله هیجان مدار کودک در رابطه میان ارزیابی تعارض با نشانه های آسیب شناختی کودک و هم چنین نقش تعاملی ناایمنی هیجانی و ارزیابی کودک از ویژگی های کشمکش والدین در مشکلات رفتاری کودک، مورد تایید قرار گرفت.
یافته های این پژوهش بیانگر نقش ایمنی هیجانی خانواده به عنوان یک عامل محافظ محیطی و نقش ارزیابی شناختی کودک از کشمکش های والدین به عنوان یک عامل خطر درونی، در کاهش و افزایش نشانه های آسیب شناختی عاطفی و رفتاری کودکان است.