اثرات میدان های مغناطیسی ثابت کوتاه مدت و بلند مدت بر محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تیروئید در موشهای صحرایی نر

بررسی اثر میدان های مغناطیسی ثابت50 هرتز با شدت ها و مدت زمان های مختلف بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید در موش صحرائی نر است.
تعداد 192 سر موش صحرائی نر، نژاد ویستار در چهار پروتکل آزمایشگاهی تقسیم شدند. هر پروتکل دارای چهار گروه با 12 حیوان بود. یک گروه به عنوان شاهد کاذب و سه گروه در معرض میدان های مغناطیسی ثابت50 هرتز و شدت ها 6، 12 و 24 میلی تسلا، روزانه 40 دقیقه و یا 120 دقیقه به مدت 17 و یا 34 روز قرار گرفت. همه پروتکلها ساعت 9 صبح انجام شدند. پس از پایان هر پروتکل حیوانات را بیهوش نموده و خون گیری انجام شد، سرم آنها جدا و در oC20- نگهداری شدند، سنجش هورمون های تیروتروپین و تیروئیدی به روش رادیوایمونواسی با استفاده از گاما کانترانجام گردید. داده ها با روش آماری ANOVA، یکطرفه و تست پشتیبان Tukey مورد مقایسه قرار گرفتند (05/0P<).
مقادیر تیروتروپین و هورمونهای تیروئیدی پروتکل روزانه 40 دقیقه به مدت 17 روز در تمام گروه ها در مقایسه با گروه شاهد کاذب (05/0

نتیجه گیری

بطور خلاصه میدان مغناطیسی ثابت با مدت زمان کوتاه (17 روز) و همچنین در معرض قرار گرفتن به مدت کوتاهتر در روز (روزانه 40 دقیقه) بر محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-تیروئیدی اثری ندارد. ولی با افزایش مدت در معرض قرار گرفتن در طول روز(120 دقیقه) و یا افزایش روزهای در معرض قرار گرفته(34 روز)، اختلالاتی در محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تیروئید در موش صحرائی نر بوجود آمد.