ارزش QTd در پیش آگهی پس از سکته قلبی حاد

QT Dispersion (QTd) به معنی اختلاف بین حداکثر و حداقل فاصله QT (QT interval) به دست آمده از 12 لید ECG می باشد و بازتابHemogeneity رپولاریزاسیون بطنی است. مشخص شده است که QTd در سکته حاد قلبی افزایش می یابد و QTd طولانی سبب افزایش ریسک بیماری های عروق کرونری، بروز آریتمی های قلبی و مرگ قلبی ناگهانی می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط QTd طولانی و پیش آگهی بیماران بعد از بروز انفارکتوس حاد میوکارد می باشد.
در این مطالعه مورد - شاهدی، 79 بیمار دچار انفارکتوس حاد میوکارد را به صورت تصادفی و 21 نفر را که هیچ گونه بیماری قلبی نداشتند به عنوان گروه کنترل بررسی کردیم. اندازه فاصله QT را در 12 لید ECG در 24 ساعت اول پس از انفارکتوس حاد میوکارد و همچنین در روز 6-4 بعد از MI از روی ECG سطح بدن اندازه گیری نمودیم. بیمارانی که اختلالات یونی و یا سابقه مصرف داروهایی از قبیل دیژیتال، ضد آریتمی گروه Ia و یا هر گونه بیماری زمینه ای که می تواند روی گرادیان بطنی تاثیر بگذارد داشتند، از مطالعه خارج کردیم. طبق تعریف QTd را اختلاف بین فاصله QT ماگزیمم و QTمینیمم در هر کدام از 12 لید ECG در نظر گرفتیم.
بر اساس نتایج بدست آمده، میانگین QTd در 24 ساعت اول بعد از انفارکتوس حاد میوکارد برابر 18 /42±82 /92 میلی ثانیه و 6-4 روز بعد از آن معادل 27 /33±30 /80 میلی ثانیه بود (04 /13% کاهش)؛ در حالی که این مقدار در 21 نفر گروه کنترل برابر 77 /16±14 /47 میلی ثانیه بدست آمد (0000 /0=P). آریتمی در 1 /24% (79 /19 نفر) از بیماران دارای انفارکتوس حاد میوکارد وجود داشت (35%-1 /15%: 95% CL). در این گروه از بیماران، متوسط حداکثر QTd برابر 7 /44±7 /124 میلی ثانیه به دست آمد در حالی که این مقدار در بیماران بدون آریتمی 9 /32± 1/100 میلی ثانیه بود (0116 /0=P). همچنین نشان داده شد که با بالارفتن میزان QTd درصد بروز آریتمی فزآینده خواهد بود. وسیله تشخیصی مناسب و غیر تهاجمی برای تعیین پیش آگهی بیماران بعد از انفارکتوس حاد میوکارد به شمار می رود و QTd طولانی بیانگر پیش آگهی بد بیماران بعد از انفارکتوس حاد میوکارد می باشد و سبب افزایش بروز آریتمی در این بیماران خواهد شد