بررسی انطباق ماسکهای تنفسی نیم صورت در کارگران یک صنعت پتروشیمی در ایران

در صنایع و فرآیندهایی که کارگران در معرض آلاینده های شیمیایی هستند، تدوین و اجرای برنامه حفاظت تنفسی جهت محافظت کارکنان در برابر عوارض ناشی از آلاینده ها از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این مطالعه بررسی وضعیت انطباق ماسک های تنفسی و عوامل موثر بر آن در یک واحد صنایع پتروشیمی می باشد.
در این مطالعه مقطعی، وضعیت انطباق ماسکهای تنفسی از نوع نیم صورت (Half mask) در 54 نفر از کارگران یکی از واحدهای صنایع پتروشیمی به روش کیفی و با استفاده از کیت Moldex که بر اساس طعم Bitrex عمل می کند، مورد بررسی قرار گرفت، سپس آموزش نحوه صحیح تنظیم ماسک و تست های قبل از هر بار استفاده از ماسک (فشار مثبت و فشار منفی) به عنوان عامل مداخله بر روی نتیجه آزمون انطباق ارزیابی شد. تاثیر موی صورت و مدل ماسک نیز بر روی نتیجه آزمون انطباق مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمونهای کای اسکوئر و مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
قبل از مداخله (آموزش) 17 (5 /31%) از 54 نفر آزمون انطباق در آنها مثبت بود که این میزان از 5 /31% به 6 /92% افزایش یافت. قبل از مداخله، بین افراد با صورت اصلاح کرده، نسبت به افرادی که صورت خود را اصلاح نکرده بودند، ارتباط معنی داری از نظر انطباق ماسک تنفسی بر روی صورت مشاهده نشد. همچنین بین مدل ماسکهای مورد استفاده در صنعت مورد بررسی و نتیجه آزمون انطباق ارتباط معنی دار وجود نداشته است.
آموزش کارکنان در مورد نحوه نگهداری، نظافت و استفاده صحیح از ماسک و اصلاح موی صورت، تاثیر قابل توجهی در انطباق ماسک با صورت دارد. علاوه بر این با انجام آزمون انطباق می توان اندازه ماسک و مدل مناسب جهت انطباق صحیح تر را انتخاب کرد.