ارزیابی شاخص های تن سنجی در دختران مقاطع راهنمایی و دبیرستانی شهر رفسنجان، سال 1386

اندازه گیری های شاخص های تن سنجی یکی از متداول ترین روش های ارزیابی وضعیت تغذیه و سلامتی جامعه است و با این ارزیابی قبل از بروز علائم بالینی گروه های در معرض خطر شناسایی و مداخلات لازم برنامه ریزی می شود. هدف این مطالعه ارزیابی وضعیت تغذیه دختران نوجوان 18-11 سال شهر رفسنجان با استفاده از شاخص های تن سنجی بود.
این مطالعه یک بررسی مقطعی است. 1221 دختر دانش آموز به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات تن سنجی شامل وزن، قد و دورکمر جمع آوری شد. اضافه وزن، چاقی و کم وزنی با تعیین شاخص توده بدن و استفاده از چارت CDC، اندازه گیری چاقی شکمی با استفاده از دور کمرو بر اساس صدکهای موجود برای سن تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 12 انجام شد و از آزمونهای کای دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
میانگین و انحراف معیار سن افراد تحت بررسی 7 /1±3/14سال بود. 2 /11% افراد دارای اضافه وزن،4/2% چاق و 3 /11% دارای کم وزنی بودند. میزان افراد مبتلا به اضافه وزن و چاق بین دو گروه راهنمائی و دبیرستانی دارای اختلاف معنی دار بود (05/0P<). دختران ساکن شهر نسبت به روستا دارای اضافه وزن و چاقی بیشتری بودند که از نظر آماری معنی دار نبود. اندازه گیری دور کمر نشان داد 2/1% نمونه ها دارای چاقی مرکزی می باشند. بین دورکمر و شاخص توده بدن همبستگی آماری معنی دار وجود داشت (01 /0P< و 08 /0r=). یافته های ما نشان می دهد که اضافه وزن، چاقی و کم وزنی یک مشکل معمول بهداشتی در دانش آموزان مقاطع راهنمایی و دبیرستان شهر رفسنجان است. پیشنهاد می شود سایر عوامل خطر مانند فشارخون و سندرم متابولیک نیز مورد ارزیابی قرار گیرند.