اثر تستوسترون بر عملکرد تیروئید در موش های صحرایی اخته ی تغذیه شده با رژیم کم ید

نارسایی های تیروئید به ویژه در مناطق دچار کمبود ید، در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد. در این پژوهش، اثر تستوسترون بر وزن و عملکرد تیروئید در موش های صحرایی اخته شده و طبیعی تحت درمان با رژیم کمبود ید، مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه 42 موش صحرایی نر، نژاد ویستار که 70 روز سن داشتند به وزن 300-250 گرم انتخاب شدند. موش ها به 6 گروه 7 راسی: گنادکتومی شده با تزریق تستوسترون (C+T)، گنادکتومی شده بدون تزریق تستوسترون (C+NT)، و سالم بدون تزریق تستوسترون (N)، تغذیه شده با رژیم کمبود ید و گنادکتومی با تزریق تستوسترون (ID+C+T)، تغذیه شده و با رژیم کمبود ید گنادکتومی بدون تزریق تستوسترون (ID+C+NT)، تغذیه شده با رژیم کمبود ید و سالم بدون تزریق تستوسترون (ID+N) تقسیم شدند. پس از سه هفته به موش های گروه های (C+T) و (ID+C+T) روزانه ی صفاقی تستوسترون انانتات به میزان 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و به مدت نه هفته تزریق شد. در پایان، وزن تیروئید موش ها اندازه گیری و میزان تستوسترون، T4، FT4، T3، TSH سرم و غلظت ید ادرار سنجیده شد.

میزان تستوسترون در گروه های C+NT و ID+C+NT نسبت به گروه های دیگر کاهش معنی داری یافت (001/0p<). در گروه های دچار کمبود ید، TSH، T3 و وزن تیروئید نسبت به گروه های دارای ید، افزایش معنی دار و T4، FT4و ید ادرار کاهش معنی داری را نسبت به گروه های دارای ید نشان دادند (001/0p<). سه گروه دارای کمبود ید و گروه ID+C+NT، دارای TSH و وزن تیروئید بیشتر و FT4 کمتری نسبت به دو ID+C+T و ID+N بودند (01/0p<). گروه C+NT، TSH بیشتر و FT4 کمتری نسبت به دو گروه C+T و N داشت (01/0p<).

بر اساس یافته های این بررسی، تستوسترون از افزایش اندازه ی تیروئید و کاهش تیروکسین آزاد، در موش های گنادکتومی تحت رژیم کمبود ید می کاهد. این مساله می تواند کاهش بروز گواتر را در مردان نسبت به زنان در نواحی دچار کمبود ید نشان دهد.