اثر مصرف خوراکی حب مقل (Commiphora Mukul) بر میزان گلوکز و چربی های سرم در موش های صحرایی نر دیابتی

با توجه به وجود شواهد متعدد مبنی بر اثر کاهنده ی لیپید حب مقل و آثار سودمند آن بر متابولیسم، در این بررسی اثرهای هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک این گیاه در مدل تجربی دیابت قندی مورد بررسی قرار گرفت.
56 موش های صحرایی نر به طور تصادفی به چهار گروه شاهد، شاهد تیمار شده با حب مقل، دیابتی، و دیابتی درمان شده با مقل تقسیم بندی شدند. دو گروه تیمار شده با مقل، پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش (25/6%) را به مدت دو ماه بدون محدودیت دریافت نمودند. میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL-C و HDL-C سرم قبل از بررسی و در هفته های چهارم و هشتم پس از بررسی تعیین شد.
میزان کاهش وزن موش های دیابتی درمان شده با مقل پس از دو ماه به 2/2±8/7% رسید که در مقایسه با کاهش وزن موش های گروه دیابتی (2/2±8/29%) تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0 P<). در پایان ماه دوم، مقدار گلوکز سرم در گروه دیابتی و دیابتی درمان شده نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری پیدا کرد (01/0 P<)، نکته قابل توجه افزایش کمتر گلوکز در گروه دیابتی درمان شده نسبت به گروه دیابتی بود (05/0P<). سطوح تری گلیسرید و کلسترول تام سرم در موش های دیابتی نسبت به شاهد افزایش مشخص اما غیر معنی دار از نظر آماری نشان داد. کاهش بارز و معنی دار کلسترول در گروه دیابتی درمان شده نسبت به گروه دیابتی قابل توجه بود. در نهایت، به ترتیب تغییرات متوسط کاهشی و افزایشی لیپوپروتئین های LDL-C و HDL-C منجر به تشکیل یک نسبت بسیار مناسب از HDL-C/LDL-C شد که این نسبت در گروه های شاهد، درمان شده و دیابتی درمان شده به ترتیب 24 و 248% به دست آمد که نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت.
تجویز خوراکی و درازمدت گیاه مقل در مدل تجربی دیابت قندی ضمن جلوگیری از کاهش شدید وزن موش ها قادر به ایجاد اثرهای هیپوگلیسمیک بارز است و موجب تغییرات مطلوب و سودمند در سطح لیپیدهای خون می گردد، به طوری که نسبت HDL-C/LDL-C به عنوان یک شاخص بسیار با اهمیت در این حیوانات افزایش می یابد.