بهبود کارایی و رتبه بندی با الگو ی تحلیل پوششی داده ها

از آن زمان که محدودیت زمان و منابع به عنوان دو ملاحظه اساسی ذهن مدیران و صاحبان تولید و خدمات را به خود درگیر کرده است، ضرورت افزایش کارایی و اثربخشی فعالیت های مرتبط با ماموریت های سازمان و مجموعه تحت مدیریت، بیش از پیش نمایان می گردد. در شرایطی که استانداردی برای رسانیدن واحدها به سطح مطلوب تعریف نشده و یا استانداردهای موجود، نیاز به ارتقاء دایمی دارند، از این رو یافتن کارایی نسبی واحدها و سعی در کارا نمودن واحدهای ناکارا راه حلی منطقی برای افزایش کارایی است.
روش تحلیل پوششی داده ها که علم نسبتا نوپایی به شمار می آید، با روش های علمی مبتنی بر بهینه سازی، واحدهای کارا را تعیین می کند و ازسویی برای واحدهای ناکارا، شرایط لازم جهت رسیدن به کارایی را مورد مطالعه قرار می دهد. در این مقاله ابتدا رویکردهای نوین ارزیابی عملکرد بررسی و سپس با مفاهیم، تعاریف و کارهای انجام شده توسط تحلیل پوششی داده ها (DEA) آشنا شده و در انتها یک مورد کاوی عملی در واحدهای گذرنامه ناجا خواهیم داشت.