بررسی Torque دندان های خلفی با الگوی رشد عمودی صورت

یکی از عوامل مهم و موثر در طراحی و نتایج حاصل از درمان های ارتودنسی الگوی رشد صورت و به دنبال آن برقراری زیبایی و تناسب قابل قبول آن است. با توجه به تناقضات موجود بین الگوی رشد صورت و پارامترهای متفاوت از جمله محور تاج دندانها رابطه Torque دندان های خلفی در دو الگوی رشد نرمال و عمودی صورت، در بیماران 16 تا 20 سال مراجعه کننده به کلینیک خصوصی و یکی از مراکز دانشگاهی طی سال های 83-84 را مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعه با طراحی Case-control انجام گرفت. از تکنیک مشاهده کلینیکی و پاراکلینیکی (تهیه مدل های گچی و سفالوگرام) استفاده و روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بود. تعداد 50 نمونه در محدوده سنی 16 الیCl I 20فاقد crowding و spacing در دندان های خلفی، دارا بودن کلیه دندان های 5 و 6 به طور سالم و کامل، عدم سابقه درمان های ارتودنسی و یا Extraction انتخاب شدند و سپس لترال سفالوگرام و کست از بیماران تهیه شد. با توجه به شاخص های SN-MP، MM و Jarabak index به دو گروه رشد عمودی (گروه مورد) و نرمال (گروه شاهد) که هر کدام شامل 25 نفر بودند تقسیم گردیدند و از نظر سن و جنس مشابه سازی شدند. رابطه Torque دندان های خلفی با استفاده از زاویه سنج با دقت 5) دقیقه) اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده توسط آزمون های Mann-Withney U و t مورد قضاوت آماری قرار گرفت. در 50 فرد مورد مطالعه با میانگین سنی 18.3 ± 1.6 میانگین زاویه محور تاج دندان های مولر اول فک بالا با الگوی رشد نرمال (سمت راست: 27.5± 16.8 و سمت چپ: (26.2± 14.7 و با الگوی رشد عمودی (سمت راست: 23.4± 11.9 و سمت چپ: (24.8± 14.7 بود. میانگین زاویه محور تاج مولر اول فک پایین با الگوی رشد نرمال (سمت راست: 27.24± 15.2 و سمت چپ: (27.4± 14.8 و با الگوی رشد عمودی (سمت راست: 1.6 و 18.3 و سمت چپ: (23.5± 14.3 بود. به نظر می رسد Torque دندان های خلفی در طرح درمان های ارتودنسی و تغییر بایت بیمار تاثیرگذار نمی باشد.