بررسی شرایط تولید رامنولیپید حاصل از سویه های مختلف سودوموناس آئروژینوزا

رامنولیپید ها به گروه بیوسورفاکتانت های گلیکولیپیدی متعلق هستند و اولین بار از سودوموناس آئروژینوزا جدا شدند. رامنولیپید ها به دلیل سمیت پایین، زیست تخریب پذیری و عملکرد انتخابی، جایگزین مناسبی برای سورفاکتانت های صناعی هستند. با توجه به مزایا و موارد کاربرد گسترده بیوسورفاکتانت ها، هدف از این تحقیق، بررسی شرایط تولید بیوسورفاکتانت های حاصل از سودوموناس آئروژینوزا 9027ATCC و دو سویه جهش یافته 6M و 34M بود.
محیط کشت تولید رامنولیپید (Lindhardt) حاوی منابع مختلف کربن، توسط هر یک از سویه های سودوموناس آئروژینوزا به طور جداگانه تلقیح شد. سپس محیط کشت در شیکر انکوباتور با زمان، دما و دورهای مختلف قرار داده شد. رامنولیپید ها با اسیدی کردن محیط (2< pH) رسوب داده شدند و سپس با استفاده از حلال های آلی استخراج شدند.
نتایج نشان دادند که نوع منبع کربن استفاده شده در محیط کشت، سویه باکتریایی، دما و دور گرمخانه گذاری از عوامل مهم در تولید رامنولیپید هستند. بیشترین غلظت رامنولیپید (g/l 21/2) توسط سویه 34 M در دمای C ̊30 و دور rpm150 پس از 7 روز گرمخانه گذاری و با استفاده از روغن کانولا به عنوان منبع کربن به دست آمد.
می توان برای تولید مقادیر بالای رامنولیپید جهت کاربردهای غذایی، شیمیایی، دارویی و بهداشتی از سویه جهش یافته 34M استفاده کرد.