پی گیری یک ساله بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی بستری شده در بیمارستان روزبه

هدف این پژوهش بررسی پیامد اختلال دوقطبی در بیماران بستری شده در بیمارستان روزبه در پی گیری یک ساله بوده است.
این بررسی به صورت طولی و آینده نگر بر روی 131بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی انجام شد که به صورت پی درپی بستری شده بودند. ارزیابی ها در آغاز بستری، زمان ترخیص از بیمارستان و شش و 12 ماه پس از بستری انجام شد و جنبه های گوناگون نتیجه درمان از جمله شدت علایم خلقی و پسیکوتیک، عوارض خارج هرمی، رضایت از درمان و عملکرد کلی به کمک یک پرسش نامه جمعیت شناختی، مقیاس درجه بندی یانگ (Y-MRS) و مقیاس درجه بندی افسردگی هامیلتون (HAM-D) سنجیده شد.
شدت علایم و عملکرد بیماران، تنها در زمان ترخیص بهبودی معنی دار داشت (001/0p<) و پس از آن تغییر چشم گیری نداشت. پاسخ به درمان بر پایه کاهش 50% در مقیاس درجه بندی مانیای یانگ در زمان ترخیص 4/65% بود.
شدت علایم پس از بستری به میزان چشم گیری کاهش می یابد ولی پس از آن در طول یک سال پی گیری تغییر قابل توجهی نمی کند.