تاثیر سرعت رشد و مصرف خوراک بر پاسخ التهابی در جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثر سرعت رشد و مصرف خوراک بر پاسخ التهابی در جوجه های گوشتی، 275 قطعه جوجه یک روزه از دو سویه 2000 و 1957 با جیره تجارتی تغذیه شدند که در مورد نیمی از آنها محدودیت غذایی اعمال شد. دوازده قطعه جوجه در روزهای صفر، 7، 14 و 28 پرورش، از هر سویه جدا، وزن کشی و پس از انتقال به قفس های انفرادی، دوباره باهمان برنامه غذایی قبل تغذیه شدند. سپس به شش جوجه از هر گروه در روزهای 6، 13، 27 و 41 محلول لیپوپلی ساکارید سالمونلا تیفی موریوم (3 -100μg/ml) (mm 1) تزریق شد و بقیه به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در روزهای پس از تزریق، دوباره همه جوجه ها وزن کشی و کبد، ماهیچه سینه، طحال، حفره گوارشی و غده بورسای آنها جدا و توزین شد. تیموس جوجه های گروه شاهد برای برآورد میزان تکثیر تیموسیت ها استفاده شد. سویه 1957 در مقایسه با 2000 به طور شدیدتری تحت تاثیر چالش التهابی قرار گرفت و تقریبا از خوراک افتاد و اضافه وزن در سویه 2000، در روز پس از تزریق شدیدا کاهش یافت. تیموسیت های جوجه ها با مصرف خوراک آزاد در مقایسه با گروه تحت محدودیت غذایی، حساسیت بیشتری به اینترلوکین -1 (IL-1) در هفته چهارم نشان دادند (0/056 =P). هم چنین قدرت تحریک IL-1 برای تکثیر تیموسیت های جوجه های سویه 2000، در مقایسه با سویه 1957 بیشتر بود. با توجه به نتایج این بررسی، پاسخ التهابی و آثار آن در جوجه های گوشتی، تحت تاثیر مصرف خوراک و سرعت رشد قرار گرفت.