بررسی اثرات منیزیم بر فعالیت ترانسپورتر سدیم- لیتیوم گلبول قرمز و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما در خرگوش

منیزیم به عنوان کو فاکتور برای فعالیت تعداد زیادی از آنزیم ها ضروری است و در بهبودی سکته قلبی و در تنظیم عملکرد قلبی- عروقی نقش دارد. فعالیت ترانسپورتر سدیم-لیتیوم (SLC) و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما نظیر VLDL، HDL کلسترول، LDL کلسترول، کلسترول تام و تری گلیسرید، سدیم، پتاسیم، اوره و کراتی نین در بیماری های قلبی- عروقی دچار تغییر می‎‎شوند. لذا هدف این مطالعه بررسی اثرات منیزیم بر فعالیت SLC و شاخص های بیوشیمیایی مذکور می باشد.
خرگوش های نر سفید نیوزیلندی با وزن 50±1350 گرم برای این مطالعه انتخاب شدند. این مطالعه در دو بخش in vitro و in vivo انجام گرفت. در بخش in vitroغلظت های مختلف منیزیم بر فعالیت SLC بررسی شد. در بخش in vivo خرگوش ها به دو گروه 5 تایی تقسیم شدند. به گروه اول 40 میلی گرم سولفات منیزیم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 2 هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد و به گروه دوم به عنوان کنترل، آب دیونیزه تزریق گردید. در پایان، فعالیت SLC و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما اندازه گیری شدند.
نتایج in vitroو in vivoحاکی از آن است که منیزیم موجب کاهش فعالیت SLC می شود که منجر به افزایش Km و کاهش / Km Vmax می گردد. همچنین نتایج in vivo بیانگر کاهش غلظت های پلاسمایی LDL کلسترول، VLDL، کلسترول و تری‎گلیسرید نیز می باشد (05/0P<).
منیزیم با کاهش فعالیت SLC و همچنین غلظت های پلاسمایی LDL کلسترول، VLDL، کلسترول تام و تری‎گلیسرید، در بهبود وضعیت فشار خون و بیماری های قلبی– عروقی ممکن است مؤثر باشد.