روند تصمیم گیری زنان در انتخاب زایمان به روش سزارین

سزارین راهی برای کاهش مرگ و میر مادر و نوزاد در نظر گرفته شده است، اما امروزه به معضلی همگانی تبدیل گردیده به طوری که آمار سزارین در کشور ایران از میزان استاندارد سازمان بهداشت جهانی به مراتب بیشتر می باشد. هدف مطالعه کشف، شناسایی و توصیف روند تصمیم گیری زنان در انتخاب زایمان به روش سزارین توسط مادران بارداری است که ضرورت پزشکی برای این امر ندارند.
بیست و شش زن در سه ماه سوم بارداری به روش نمونه گیری هدف دار و نظری انتخاب شدند. به منظور دستیابی به شرکت کنندگان، به دو مرکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران و همچنین دو مطب خصوصی پزشک زنان در شهر تهران مراجعه شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار جمع آوری شدند. بعد از ضبط خط به خط دست نویس شدند. جمع آوری و آنالیز همزمان داده ها به روش «مقایسه مداوم» صورت گرفت.
مضامین اصلی که ظهور یافت شامل «ترس از ناشناخته ها»، «بی دردی، آرامش جسمی و روحی»، «تجربه نامطلوب و تشویق دیگران»، «نگرانی از عوارض»، «ارتباط نامناسب کادر درمان» «احساس مرگ و تنهایی»، و «سلامت نوزاد» بود. همچنین تحلیل مستمر داده ها نشان داد زنان برای «ایجاد تعادل» به منظور اخذ بهترین تصمیم، مراحل «بررسی کردن، مشروع ساختن و تعدیل نگرانی ها، قطعیت بخشیدن انتخاب نمودن» را پشت سر می گذارند.
با توجه به مضمون اصلی به دست آمده از یافته ها که همانا ترس از ناشناخته های مادران باردار از زایمان می باشد، با ترویج روش هایی که منجر به کاهش ترس، درد و ایجاد حس اعتماد به نفس می شود می توان به زنان در انتخاب نوع زایمان به ویژه زایمان طبیعی کمک نمود.