مطالعه عملکرد دانه و برخی صفات موثر بر آن در ژنوتیپ های نخود زراعی (Cicer arietinum L.) تحت شرایط تنش خشکی کردستان

در این پژوهش به منظور بررسی عملکرد و صفات مرتبط با آن در ژنوتیپ های نخود تحت شرایط دیم منطقه کردستان و تعیین ارقام متحمل به تنش خشکی، 20 ژنوتیپ نخود به علاوه رقم اصلاح شده پیروز در دو آزمایش جداگانه بدون تنش و تنش خشکی، در طرح بلوک های کامل تصادفی هر کدام با سه تکرار کشت شدند. براساس عملکرد دانه در شرایط تنش دار و بدون تنش، شاخص حساسیت به خشکی (DSI) محاسبه شد. هم چنین ضرایب همبستگی ساده بین تعدادی از صفات نخود برآورد شده و از طریق تجزیه علیت به اثرات مستقیم و غیرمستقیم تفکیک شدند. نتایج نشان داد که تفاوت های ژنتیکی قابل ملاحظه ای برای اجزای عملکرد در نخود وجود دارد. تاثیر صفات تعداد شاخه های ثانویه، وزن 100 دانه و ارتفاع بوته بر عملکرد دانه مثبت و قابل توجه بود. با افزایش تعداد روز از کاشت تا گلدهی در شرایط تنش خشکی، عملکرد دانه شدیدا کاهش یافت. تجزیه ضرایب همبستگی مشخص ساخت که تعداد شاخه های ثانویه بالاترین اثر مستقیم را بر عملکرد دانه دارد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، صفات زودرسی و تعداد شاخه های ثانویه تاثیر بیشتری در عملکرد ارقام نخود تحت شرایط تنش خشکی در کردستان داشتند.