بررسی خارج دهانی نیروی کششی و مقایسه ی کاهش نیرو در سه گونه کش ارتودنسی

بیان مساله: یکی از منابع تامین نیرو در ارتودنسی، کش هایی است، که از جنس لاستیک طبیعی ساخته شده اند. استفاده از کش ها با تکیه بر میزان نیروی کششی اعلام شده توسط سازنده، برای اندازه های متفاوت کش هاست. از سویی، نیروی وارده توسط کش ها ثابت نبوده و نیروی وارده توسط این مواد کاهش می یابد.

هدف این پژوهش، بررسی نیروی آغازین سه گونه کش لاتکس مورد استفاده در ارتودنسی و میزان کاهش نیرو در فرایند یک دوره ی بیست و چهار ساعته بود.
مواد و

در این بررسی آزمایشگاهی، شمار 20 عدد کش از نمونه های آمریکن ارتودنتیکس، دنتاروم و یونیتک مورد استفاده قرار گرفت. از کش های با اندازه های همانند (اینچ) استفاده شد. برای بررسی میزان نیرو دو گونه آزمون بر روی آنها انجام گرفت: 1.آزمون خشک، برای نیروی کششی، 2. آزمون مرطوب، برای ارزیابی میزان کاهش نیرو در بزاق مصنوعی. از دستگاه دارتک با گنجایش لودسل 200 نیوتن برای انجام آزمون ها استفاده شد. برپایه ی نمایه ی استاندارد میزان کشش کش ها به اندازه ی سه برابر قطر درونی اعلام شده ی لومن بود. اندازه گیری نیرو در هفت فاصله زمانی، در زمان های صفر، نیم ساعت، یک ساعت، سه، شش، دوازده و بیست و چهار ساعت انجام گردید. از آزمون های آماری ANOVA و آزمون تی (T-test) استفاده شد.

نتایج، محدوده ی وسیعی از نیروی آغازین را میان کش ها، در کشش سه برابر قطر درونی لومن نشان داد. کش های آمریکن و دنتاروم نیرویی تولید می کردند، که به صورت معنادار کمتر از سطح نیروی اعلام شده در کشش سه برابر قطر درونی لومن بود و کش های یونیتک به صورت معنادار نیرویی بیشتر از نیروی اعلام شده در کشش سه برابر قطر درونی لومن تولید می نمودند (05/0>p). کاهش چشمگیری برای همه ی کش ها در برابر بزاق مصنوعی وجود داشت، که حدودا 64/18 درصد در یک ساعت بود و میانگین حدود چهار درصد کاهش بیشتر را در فرایند 24 ساعت نشان می دادند.

اکثر کش ها با نمایه ی اختصاصی استفاده شده در آزمون خشک، هماهنگ نبودند نیروی کش های امریکن و دنتاروم کمتر و یونیتک بیشتر از مقدار اعلام شده بودند. الگوی کاهش نیرو برای هر سه گروه کش ها همانند بود.