ارتباط برنامه ی غذایی و نشانه های ناهنجاری گیجگاهی فکی در دانش آموزان دختر

بیان مساله: شیوع نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی در جامعه زیاد بوده و علت های گوناگونی در پیدایش این ناهنجاری ها مطرح شده که یکی از علت های مطرح شده ی جدید، برنامه ی غذایی سخت می باشد.
این پژوهش در راستای بررسی ارتباط احتمالی مصرف مواد غذایی سخت و نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی انجام شد.
مواد و پس از کنار گذاشتن دیگر عوامل مطرح در پیدایش ناهنجاری های گیجگاهی فکی، 670 نفر از دانش آموزان دبیرستان های دخترانه ی پنج ناحیه ی گوناگون شهر اصفهان با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی انتخاب شدند. فراوانی نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی برپایه ی معاینه و تکمیل پرسشنامه و همچنین، فراوانی میزان مصرف مواد غذایی سخت مورد نظر، در دو گروه و سیزده زیرشاخه بررسی شد. آزمون آماری کای اسکور (Chi-square) در راستای سنجش ارتباط نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی و مصرف مواد غذایی سخت انتخابی به کار رفت.
در افرادی که بیشتر از سه بار در هفته از مواد غذایی سخت انتخابی استفاده می کردند، شیوع نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی در مقایسه با افراد با برنامه ی غذایی نرم تر، بیشتر بود. تفاوتی معنادار میان مصرف مواد غذایی سخت کربوهیدراتی انتخابی بیشتر از سه بار در هفته و وقوع درد مفصل وجود داشت (019/0= p). ارتباطی معنادار میان مصرف حداقل یک مورد از مواد غذایی سخت انتخابی بیشتر از سه بار در هفته با وجود درد مفصل (029/0= p) و صدای مفصل (013/0= p) دیده شد.
برپایه ی نتایج این پژوهش، مصرف بیشتر از سه بار در هفته ی برخی مواد غذایی سخت انتخابی با نشانه های ناهنجاری های گیجگاهی فکی مرتبط بود.