بررسی همبستگی ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن با نمایه های صورتی

بیان مساله: تعیین رابطه ی عمودی فک ها در حالت اکلوژن مرحله ای مهم از درمان پروتز برای بیماران بی دندان به شمار می رود. روش مطمئن و مورد توافق همگانی برای تعیین این رابطه در افراد بی دندان وجود ندارد.
هدف از این پژوهش، بررسی وجود ارتباط میان ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن و ابعاد صورتی بود.
مواد و در یک بررسی توصیفی- تحلیلی از گونه ی مقطعی، 64 نفر از دانشجویان دندانپزشکی در فاصله ی سنی 20 تا 30 سال با اکلوژن طبیعی کلاس یک برگزیده شدند. فاصله های زیر بینی تا زیر چانه در حداکثر تماس دندانی، گوشه ی بیرونی چشم تا گوشه ی دهان، یک سوم آغازین ابرو تا پره ی بینی و فاصله ی گوشه ی بیرونی یک چشم تا گوشه ی درونی چشم دیگر در این افراد اندازه گیری گردید. در این بررسی از دو روش اندازه گیری استفاده شد. در روش نخست، نمایه های یاد شده با استفاده از کولیس دیجیتالی بر روی صورت افراد و در روش دوم، با استفاده از نرم افزار اتوکد بر روی عکس های دیجیتالی آنها اندازه گیری گردید. همبستگی و ارتباط خطی میان داده ها با واکاوی آماری ضریب همبستگی خطی پیرسون و رگرسیون خطی به دست آمد و 05/0p <، به عنوان اختلاف معنادار در نظر گرفته شد.
ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن با همه ی نمایه های اندازه گیری شده در این بررسی، همبستگی معنادار داشت. ضعیف ترین همبستگی، میان ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن و گوشه ی بیرونی یک چشم تا گوشه ی درونی چشم دیگر بود و بیشترین همبستگی، میان ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن و گوشه ی بیرونی چشم تا گوشه ی دهان به دست آمد.
با توجه به یافته های این بررسی، از برخی ابعاد صورتی می توان برای تعیین ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن کمک گرفت، که در میان این نمایه ها، معیار گوشه ی بیرونی چشم تا گوشه ی دهان، معیاری دقیق تر برای تعیین ارتفاع عمودی فک ها در حالت اکلوژن است.