موافقتنامه امنیتی بغداد - واشنگتن: رفتارشناسیآمریکا در عراق جدید

پس ازحمله آمریکا به عراق و سقوط رژیم صدام، نحوه اداره این کشور مهمترین دغدغه آمریکا، انگلیس و عراق بود. مردم عراق با تنفر از پدیده اشغالگری ضمن ابراز خرسندی از سقوط صدام، به سردی با اشغالگران برخورد کردند و از همراهی با اهداف آنان سرباز زدند. مسئله عراق کماکان در مرکزیت سیاست خارجی آمریکا قراردارد و بر چگونگی دیدگاه ایالات متحده درمنطقه و سراسر جهان تاثیرگذار است. تحولات عراق جدید نه تنها روابط خارجی و اوضاع سیاسی- امنیتی این کشور را متاثر ساخته است بلکه تاثیر شگرفی بر کشورهای منطقه، نظام بین الملل و کاهش نقش هژمونیک ایالات متحده گذاشته است. در نتیجه ایالات متحده اکنون یکی از مشکل ترین و مهمترین چالش های خود را در دهه های اخیر در این منطقه تجربه می کند. الگوی رفتاری آمریکا در تحولات عراق جدید، مبتنی بر مداخله گرایی، هژمونیک گرایی، یکجانبه گرایی، مبارزه با تروریسم و جنگ پیش دستانه می باشد. ماه ها قبل از اشغال عراق، مقامات نظامی مدعی بودند که با برنامه ریزی دقیقی وارد عراق شده اند و از اجرای برنامه های کلان مانند فرایند دولت سازی تا خرد همانند جمع آوری زباله های شهر بغداد از آمادگی کامل برخوردارند. اما عملا اشغال گران با سردرگمی و بی برنامگی عجیبی مواجه شدند که برخی از فرماندهان نظامی، در مقام توجیه، پیروزی زود هنگام در عراق را عامل آن دانستند. در این مقاله با مروری بر رفتار آمریکا در عراق جدید، اهداف و ابعاد مختلف موافقت نامه امنیتی بغداد- واشنگتن واکاوی شده است.