کانی شناسی و پی جویی مقدماتی کانی های سنگین رسوبات آبرفتی رودخانه کرخه در استان خوزستان

این مطالعه در رسوبات آبرفتی رودخانه کرخه که متاثر از حوضه آبریز وسیع آن می باشد، به جهت شناخت الگوی حاکم بر پراکندگی و فراوانی کانی های سنگین موجود در آن انجام گرفته است. نتایج حاصل تحت آنالیزهای آماری تک متغیره، واریانس و ضرایب همبستگی قرار گرفتند. مطالعه و بررسی بر روی 100 نمونه برداشت شده از رسوبات جدید رودخانه ای و پادگانه های قدیمی به روش مایعات سنگین (بروموفرم)، برای بیش از 30 کانی انجام پذیرفت. بطور کلی حجم باقی مانده کانی های سنگین در ناحیه مورد مطالعه کم و ناچیز بوده ولیکن در این حجم کم کانی های متنوعی مطالعه و بررسی شده اند که در نوع خود جالب توجه می باشد. بیشترین حجم اندازه گیری شده نمونه پس از تغلیظ cc 25 بوده و نسبت به حجم کل نمونه، که cc 5000 می باشد ناچیز است. پنج نمونه انتخابی برای شناسایی کانی های مجهول و تایید مشاهدات کانی شناسی میکروسکوپی تحت آنالیز XRD قرار گرفتند. همچنین 7 نمونه نیز به منظور انطباق عنصری با مناطق امید بخش تحت آنالیز NAA قرار گرفتند. با توجه به آنالیز واریانس و مطالعات کانی شناسی معلوم گشت که اکثر کانی های سنگین موجود در رسوبات کرخه از بیش از سه جامعه سنگی مختلف منشا گرفته اند که عمدتا در مناطق بالادست حوضه آبریز و درزون سنندج – سیرجان واقع می باشند. با توجه به محاسبات انجام گرفته بر روی کانی های سنگین شناخته شده، مشخص گردید که درصد کل کانی های سنگین روشن (زیرکن، روتیل، گارنت و تورمالین) در رسوبات کرخه بیش از 5% و وزن کل آنها در یک تن رسوب 86/63285 گرم می باشد و درصد کل کانی های تیره (مگنتیت، هماتیت، کرومیت و ایلمنیت) بیش از 6% و وزن کل آنها در یک تن رسوب 84/7474 گرم می باشد. با توجه به روش پیشنهادی (Rose & Webb،1979) سه نقطه به عنوان مناطق امیدبخش برای کانی های گارنت، زیرکن، ایلمنیت و روتیل پیشنهاد گردید که مطالعات دقیق تری را طلب می نماید. ضرائب همبستگی نشان می دهد که در تمامی نقاط مورد مطالعه کانی زیرکن و روتیل رابطه بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند بطوریکه تمام نقاط امید بخش معرفی شده برای دو کانی مقادیر مشابهی را نشان می دهد.
ناهنجاری های ایلمنیت، گارنت و تا حدودی طلا نیز بر روی این سه نقطه امید بخش متمرکز گردیده اند.