بررسی زیستایی بذور علف های هرز موجود در لایه های متفاوت کود دامی دپو شده

با توجه به نقش کودهای دا می تازه در افزایش آلودگی مزارع به بذور علف های هرز و افزایش بانک بذر خاک، تحقیقی در زمینه کاهش زیستایی بذور علف های هرز مهم علوفه در فرآیند پوسیدگی کود گاوی انجام گردید. آزمایش در اوایل تابستان 1383 با قرار دادن بذور شانزده علف هرز مهم مزارع علوفه در پاکت های پلی اتیلن مش دار شروع گردید. پاکت ها در عمق های مختلف دپوی کود که شامل عمق های 5/0، 1 و 5/1 متری بودند در دو پشته، یکی بدون پوشش و دیگری دارای پوشش نایلونی قرار داده شدند. پاکت ها هر ماه تا چهار ماه از عمق های مختلف باز یافت شد و زیستایی بذور داخل آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاهش زیستایی در بذور گونه های مختلف متفاوت است. بیشترین کاهش زیستایی در پشته بدون پوشش و در عمق 5/0 متری بود. برخی از بذور موجود در عمق 5/0 متری، پس از یک ماه حدود صد درصد کاهش زیستایی داشتند. دمای پشته ها در ماه اول و دوم به حدود 60 تا 70 درجه سانتی گراد رسید. سپس دما در ماه های سوم و چهارم کاهش یافت. کاهش زیستایی به دمای پشته ها بستگی داشت و دما در عمق 5/0 متری بیشتر از عمق های 1 و 5/1 متری بود. دما در دپوی بدون پوشش نسبت به دپوی دارای پوشش بیشتر بود. با توجه به یافته های فوق دپو کردن کود دامی بدون هیچ پوششی به مدت 2 ماه و در صورت وجود بذر سس (Cuscuta campestris)، سلمک (Chenopodium album)، تاج خروس (Amaranthus retroflexus) و ناخنک (Goldbachia laevigata) به مدت 3 ماه جهت از بین رفتن زیستایی بذور علف های هرز در عمق 5/0 متری ضروری است. در صورت وجود پشته ها یی به بلندی بیش از 5/0 متر، جهت افزایش فعالیت میکروارگانیسم های هوازی و افزایش دما نیاز به هوادهی کود بوده تا منجر به کاهش زیستایی بذور گردد. تجزیه شیمیایی کود کاهش مقدار آب را پس از یک ماه در هر سه عمق نشان داد. همچنین سطح pH بین 7 تا 8 متغیر بود و نسبت کربن به نیتروژن نیز پس از دپوی کود بین 15 تا 20 در هر سه عمق به دست آمد.